İslâmiyette tevekkül, çalışmayıp her şeyi Allahü teâlâdan beklemek değildir. Allahü teâlânın âdeti şöyledir ki, her şeyi bir sebep ile yaratmaktadır. Sebepleri O yarattığı gibi, onların tesîr ederek, işin meydana gelmesini de O yaratmaktadır. İslâmiyet, her şeyin sebebini araştırmamızı ve bu sebebe yapışmamızı emretmektedir. Her şeyin malum olan, meşhur olan, sebebine yapışmamız ve bu sebebin tesîrini halk etmesi için, Allahü teâlâya duâ etmemiz, yalvarmamız lâzımdır. Sebebe yapışmadan işin yapılmasını Allahtan beklemek, Allahü teâlâya karşı gelmek, Onun âdetini bozmaya kalkışmak olur.

Mâide sûresinin yirmiüçüncü âyetinde meâlen (Eğer îmanınız varsa, Allahü teâlâya tevekkül ediniz) buyurulmuştur.

Âl-i imrân sûresinin yüzellidokuzuncu âyetinde meâlen (Allahü teâlâ, tevekkül edenleri sever) buyurulmuştur.

İbrâhîm sûresinin onbirinci âyetinde meâlen (Tevekkül ediciler yalnız Allahü teâlâya tevekkül etmelidir) buyurulmuştur.

Resûlullah efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) buyuruyor ki: (Ümmetimden bir kısmını, bana gösterdiler. Dağları, sahrâları doldurmuşlardı. Böyle çok olduklarına şaştım ve sevindim. Sevindin mi dediler, evet dedim. Bunlardan ancak yetmiş bin adedi hesapsız Cennete girer dediler. Bunlar hangileridir diye sordum. İşlerine sihir, büyü, dağlamak ve fal karıştırmayanlar ve Allahü teâlâdan başkasına tevekkül ve itimat etmeyenlerdir buyuruldu.) Dinleyenler arasında Ukâşe, ayağa kalkıp, (Yâ Resûlallah! Duâ buyur da, onlardan olayım) deyince, (Yâ Rabbî! Bunu onlardan eyle!) buyurdu. Başka biri daha ayağa kalkıp, aynı duâyı isteyince, (Ukâşe senden çabuk davrandı) buyurdu...

Bir hadis-i şerifte, (Allahü teâlâya tam tevekkül etseydiniz, kuşların rızkını verdiği gibi, size de gönderirdi. Kuşlar, sabah mideleri boş, aç gider. Akşam mideleri dolmuş, doymuş olarak döner) buyurdu.

Bir hadis-i şerifte, (Bir kimse, Allahü teâlâya sığınırsa, Allahü teâlâ, onun her işine yetişir. Hiç ummadığı yerden, ona rızık verir. Her kim, dünyaya güvenirse, onu dünyada bırakır) buyurdu.