Ebû Bekr Verrâk hazretlerinin oğlu

Ebû Bekr Verrâk hazretleri evliyânın meşhurlarındandır. Doğum târihi bilinmemekte olup 893 (H.280) senesinden önce vefât ettiği tahmin edilmektedir. Aslen Tirmizli olup, Belh şehrine yerleşmiştir. Zamânının büyük âlimlerinden ve evliyânın meşhurlarından olan Ahmed bin Hadreveyh ve Muhammed bin Ali Hâkim Tirmizî’nin derslerinde ve sohbetlerinde bulunup kemâle ermiştir. Allahü teâlânın sevgili kuluydu. Dünyâya ve dünyâlığa aslâ düşkünlük göstermezdi. Devamlı ibâdet eder, günahlardan şiddetle sakınırdı. Velî yetiştiren mânâsında “Müeddib-ül-Evliyâ” lakabıyla anılmıştır.

“Sohbet etmek ister misin?”
Ebû Bekr Verrâk hazretleri ömrü boyunca Hızır aleyhisselâmla görüşmeyi murâd ederdi. Her gün kabristana gider gelir ve bu arada bir cüz Kur’ân-ı kerîm okurdu...
Bir gün yine bu maksatla evinden çıkarken, kapıda nûrânî yüzlü bir ihtiyar kendisine selâm verip;
“Benimle sohbet etmek ister misin?” diye sordu. O da “İsterim” deyince, berâberce konuşarak kabristana gidip geldiler. Evin kapısına gelince, o nûr yüzlü ihtiyar;
“Bunca zamandır görmek istediğin Hızır benim. Benimle sohbet edeceğim derken bugün bir cüz Kur’ân-ı kerîm okumaktan mahrûm kaldın. Hızır’la sohbet etmenin sonucu bu olunca, diğer insanlarla konuşmanın netîcesi ne olur?” buyurdu...
Ebû Bekr Verrâk hazretlerinin çok akıllı ve ihlaslı bir oğlu vardı. Bu biricik oğlunu mektebe gönderdi. Bir gün çocuğun benzinin sararıp bedeninin titrediğini gördü. Sebebini sorduğunda:

“Yoksa kalbin taş mı kesildi?..”
-Hocam bana bir âyet-i kerîme öğretti. O âyette cenâb-ı Hak meâlen; “Eğer siz (dünyâda) küfrederseniz, çocukları aksaçlı ihtiyarlara çevirecek olan bir günde (kıyâmet gününün şiddet ve azâbından) kendinizi nasıl koruyabilirsiniz?” (Müzzemmil sûresi: 17) buyuruyordu. Bu âyetin şiddetinden böyle oldum, dedi.
Çocuk bu sebepten dolayı hastalandı, yataklara düştü. Bir müddet sonra da vefât etti. Babası Ebû Bekr el-Verrâk oğlunun mezarının başında ağlayarak kendi kendine şöyle dedi:
“Ey Ebû Bekr! Çocuğun bir âyet-i kerîme işitmekle hastalanıp can verdi. Bunca yıldır Kur’ân-ı kerîm okur hatmedersin, sana bir şey olmuyor. Yoksa kalbin taş mıdır?..”