Bizim için af dileyesin

Resûlullah efendimizin (sallallahü aleyhi ve sellem) vefâtı zamanında dünyâyı karanlık kapladı. Eshâb-ı kirâm aleyhimürrıdvan birbirlerini göremezlerdi. Kendi ellerini bile göremezlerdi. Bu karanlık defnin bitimine kadar sürdü.

“HER NEFS ÖLÜMÜ TADACAKTIR”
Hazret-i Alî “radıyallahü anh” şöyle bildirmiştir: 
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” vefât edince, gâibden bir nidâ geldi. Şöyle diyordu: 
“Esselâmü aleyküm yâ ehle beyt-i Resûlillah ve rahmetullahi ve berekâtühû! Her nefs ölümü tadacaktır. Ecrinizi kıyâmet gününde bulursunuz...”
Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” vefât haberini, mü’ezzini Abdüllah bin Zeyd, bahçesinde bulunduğu bir sırada aldı. Hemen; 
“Yâ Rabbî benim gözlerimi görmez eyle!” diye duâ etti. Duâsı kabûl edilip, gözleri görmez oldu. 
“Niçin böyle duâ ettin?” diye sorduklarında; 
“Dünyânın lezzeti görmektedir. İstedim ki, gözlerim Muhammed aleyhisselâmın vefâtından sonra kimsenin yüzünü görmekle lezzetlenmesin!..”
Yine, Emîr-ül-mü’minîn Alî “kerremallahü vecheh” şöyle anlatmıştır: 

“BİZ NEFSİMİZE ZULMETTİK!”
Resûlullahı defnettikten sonra, bir köylü geldi. Kendini kabr-i şerîfin üzerine bıraktı. Topraklarını başına saçtı. 
“Yâ Resûlallah! “sallallahü aleyhi ve sellem” Emir buyurdun, emrine itâ’at ettik. Allahü teâlâ sana Kur’ân-ı kerîmi gönderdi. Biz de senden kabûl ettik. O Kur’ân-ı kerîmden bir âyet-i kerîmede Allahü teâlâ [Nisâ sûresi 64’üncü âyetinde meâlen] (Nefslerine zulmedenler, sana gelip, Allahü teâlâdan afv dilerse ve Resûlüm de, onlar için afv dilerse, Allahü teâlâyı, tövbeleri kabûl edici ve merhamet edici bulurlar) buyurmaktadır. Biz kendi nefsimize zulmettik. Şimdi bizim için af dileyesin diye geldik” dedi. O ânda kabr-i şerîften; 
“Afv ettiler” diye bir ses işitildi. Köylü bu sesi işitince “Allah” diye nida etti ve düştü. Baktılar ki, ruhunu teslim etmiş!..

Toplam Görüntülenme: 1008

Yayın tarihi: Cumartesi, 28 Kasım 2009