Vehbi Tülek - Web Sitesi

Ali bin Harb hazretleri hadîs ve siyer âlimidir. 175 (m. 791)’de Azerbaycan’da doğdu. 265 (m. 878)’de Musul’da vefât etti. Siyer kitabında şöyle nakleder:

Hazret-i Aişe (radıyallahü anhâ), Hicret'ten dokuz sene önce Mekke-i mükerremede doğdu. 676 senesinin Ramazan ayının 17. salı günü Medine-i münevverede vefat etti. Hazret-i Aişe validemiz, Medine'de, Resulullahın gazalarına katılmış diğer sahabî hanımları gibi, yaralıların tedavisi ve bakımıyla meşgul olmuş, büyük hizmetler görmüştür. Cephelerde eline kılıç alıp, çarpışmayı istemiş ise de, Resulullah efendimiz buna müsaade buyurmamıştır. Mesela Uhud günü, Peygamber efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) yaralanmış, mübarek yüzü müşriklerin attığı taşla yaralanıp, kan içinde kalmıştı. Hazret-i Fâtıma (radıyallahü anha) validemiz, Resulullahın mübarek yüzünü yıkamış, kan durmayınca, yünden hasır yakmış ve külünü âlemlere rahmet olarak gelen Peygamberimizin mübarek yüzüne basarak, kanı durdurmuştu. Hazret-i Aişe validemiz de sırtında yiyecek ve içecek su taşıyarak Uhud'a gelmişti. Hazret-i Aişe ve Ümm-i Süleym kırba ile su taşıyorlar, Hamne ise susuzlara su veriyordu. Enes bin Malik (radıyallahü anh) diyor ki:

"Uhud gazasında Müslümanlar bozulup, Resulullahın yanından dağıldıkları zaman, Hazret-i Aişe ile Ümm-i Süleym'i gördüm. Arkalarında kırbalarla koşa koşa su taşıyorlar, yaralıların ağızlarına boşaltıyorlardı. Kırbaları boşaldıkça koşarak gidiyorlar, doldurunca koşarak gelip, yine yaralılara su veriyorlardı.” [Kadınların Uhud savaşına katılmasına müsaade edilmesinin sebebi, yaralıları tedavi için idi.]

Hazret-i Aişe, Müreysi gazasına katılmış ve bu gazada bazı münafıkların çıkardığı bir iftiraya maruz kaldı, bunun üzerine Allahü teâlâ Nur suresindeki 17 âyet-i kerimeyi göndererek, onun temizliğini bildirdi. Hazret-i Aişe buyurdu ki:

"Resulullahın ilk hastalığı, Hazret-i Meymune'nin (radıyallahü anha) evinde oldu. O gün Resulullahın Hazret-i Meymune'ye uğradığı gündü. Burada Resulullahın hastalığı arttı. Diğer ezvac-ı tahirat gelerek Resulullahın hizmetine koyuldular. Peygamberimiz de buyurdular ki:

İzin verin, Aişe'nin evine gideyim