VİYANA MUHÂSARASI VE MURAD GİRAY HÂN’IN İHÂNETİ

Yıl 1683, Eylül başları... Ordu-yi Hümâyun Viyana önlerinde... Hücum emri verilse, şehir belki 24 saatte düşecek. Ancak Serdâr-ı Ekrem Merzifonlu Kara Mustafa Paşa gereksiz yere zâyiat vermemek için, şehrin kendiliğinden teslim olmasını beklemeyi tercih ediyor. Bu arada Avrupa’nın her tarafından Viyana’yı kurtarmak için Alman ordusuna katılmak üzere çeşitli büyüklükte ordular yola çıkarılmıştır. Polonya Kralı III. Jan Sobiesky de 40 bini süvari olmak üzere yüz otuz beş bin askerle yoldadır ve Alman ordusuyla birleşmek üzeredir. Ne var ki, ordusunun gücünden son derece emin olan ve müttefikleri âdeta küçümseyen Merzifonlu Kara Mustafa Paşa, Tuna üzerindeki İskender köprüsünü korumakla vazifelendirdiği Kırım Hân’ı Murad Giray’ın, kendisine karşı derin bir kin beslediğinden habersizdir.

Murad Giray, kendince Merzifonlu’ya ders vermek için müttefik ordusunun köprüden geçmesine seyirci kalır ve ihânetini iki ordu Kahlenberg’de korkunç bir meydan savaşına tutuştuktan sonra da devam ettirir. Aslında kıymetli bir vezir olan ve sağ kanada kumanda eden Uzun İbrahim Paşa ise, henüz bozgun başlamadığı halde sebepsiz yere geri çekilince, müttefik ordusu merkeze yüklenerek Ordu-yi Hümâyun’u ric‘ate mecbur eder. (12 Eylül 1683) Viyana paçayı kurtarmıştır.Ordu-yi Hümâyun’un ric‘at ederken harp meydanında bırakmak zorunda kaldığı ağırlıklar, müttefikler arasında paylaşılır. Polonya Kralı Sobiesky, Fransız asıllı eşine yazdığı mektupta, Mustafa Paşa’nın otağındaki göz kamaştırıcı zevk ve inceliği büyük bir hayranlıkla anlatmıştır.Ganîmetten Sobiesky’nin payına düşenler Polonya’ya götürülür: Muhteşem çadırlar, halı ve kumaşlar, değerli taşlarla süslenmiş kılıç, kalkan, miğfer, zırh gibi savaş âletleri, kaftanlar, koşum takımları, altın ve gümüş eşya ve muhtelif yazma eserlerden meydana gelen benzersiz bir hazîne... Velhâsıl, Ordu-yi Hümâyun’un Viyana seferi ric‘atle neticelenmiş ve bu muhteşem zenginlikleri de Viyana önlerinde bırakmak zorunda kalmıştır.