Büyük hadis âlimi İbrâhim bin Muzaffer

İbrâhim bin Muzaffer hazretleri, hadîs âlimlerindendir. 546 (m. 1151)’da doğdu. 620 (m. 1223) senesinde Musul’da vefât etti. Musul’daki en büyük hadis âlimi idi. İşte, kitabında naklettiği hadis-i şeriflerden bazıları:

YÜZ ŞEHİD SEVABI...
Ebû Hüreyre’nin (radıyallahü anh) bildirdiği bir hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: “Bir kimse hidâyet olan bir yola davet etse, o yola girenlerin bütün hayırları, (diğerlerininkinden bir eksilme olmamak üzere) kendisine de yazılır. Kim de bir sapıklığa davet ederse, (diğerlerinin günahlarından bir eksilme olmamak üzere) ona da kendisine tâbi olanların günahlarının bir misli verilir.”
Ebû, Hüreyre’nin (radıyallahü anh) bildirdiği bir hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: “Ümmetimin bozulduğu zamanda, sünnetime yapışan için yüz şehîd sevâbı vardır.”
Diğer hadîs-i şerîflerde de buyuruldu ki: “Dikkat ediniz! İnsanların en kötüsü, kötü âlimler, insanların en iyisi de, iyi âlimlerdir, iyilerin de en iyisi, seçilmiş âlimlerdir.”
“Bir kimseye İslâmı ihyâ etmek niyetiyle ilim öğrenirken ölüm gelirse, Cennette onunla Peygamber arasında bir derece vardır.”
Abdullah İbni Abbâs’ın (radıyallahü anhümâ) rivâyet ettiği bir hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: “Geceleyin bir miktar ilim ile tedârüs etmek (ilim öğrenmeye çalışmak), o vakti ibâdet ve tâatle ihyâ etmekten hayırlıdır.”
Abdullah İbni Mes’ûd’un (radıyallahü anhümâ) bildirdiği bir hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: “İlim öğreniniz. Onu insanlara öğretiniz. Ferâizi öğreniniz. Onu insanlara öğretiniz. Kur’ân-ı kerîmi öğreniniz. Onu insanlara öğretiniz. Çünkü ben vefât edince, ilim noksanlaşır, fitneler ortaya çıkar. Hattâ iki kişi bir mes’ele hakkında ihtilâf ederler de, bu husûsta aralarını bulacak birisini bulamazlar.”

ÖLÜM GELİP ÇATTIĞI ZAMAN...
Bu mübarek zatın güzel şiirleri olup, bunların sonuncusunu vefat ederken söylemiştir:
“Bu dünyâ, sevinecek yer değildir. Dünyânın aldatmasından ve tuzaklarından çok kork, sakın! İnsan, nefsi ve malı ile sevinip oyalanırken, bir taraftan da dünyalık toplar. Nihâyet ölüm gelip, onu yakalayıverir, ecel şerbetini içer. Ölüm gelip çattığı zaman, onu geri çeviremez! Ölen kimse, şayet toprak altından, mezardan konuşabilseydi derdi ki: Ey insan, gücünün yettiği kadar güzel amel işle!..”