Cennet karşılığı satılan bostan!..

Câmiu Kerâmâti’l-Evliya kitabında şöyle bir hadise anlatılır: Seyyid Ahmed Rıfaî Hazretleri’nin önde gelen arkadaşlarından Şeyh Cemaleddin Hatib diyor ki:
Evine’de (Irak’ta) satın alma ihtiyacı duyduğum bir bostan vardı. Bir gün Ahmed Rıfaî’den bostan sahibi Şeyh İsmail’le konuşmasını ve bostanı bana ondan alıvermesini taleb ettim. Ahmed Rıfaî de “baş üstüne” dedi, birlikte bostan sahibine gittik. Satış için arabuluculuk yaptı. Adam ise bostanı satmaya yanaşmadı. Teklifte ısrar edilince bostan sahibi dedi ki:
- Ey efendim, benim istediğim fiyatla alacak olursan sana satarım.
- Ey İsmail söyle bana, ne kadar istiyorsun?
- Efendim, onu benden cennette bir köşk karşılığında alabilirsin!

- Fesübhanallah! A be evladım, ben kimim ki benden bunu istiyorsun? Benden dünyalık olarak bir şey istesene!
- Efendim, ben söylediğimden başka bir şey istemiyorum...
Seyyid Ahmed hazretleri bir süre başını eğdi; yüzü sarardı, rengi değişti. Sonra sararması kızarmaya dönüşerek başını kaldırdı;
- Ey İsmail, istediğine karşılık bostanı senden satın aldım, deyince adam;
- Efendim, bunun bana bir de senedini yazıver, demesin mi? Hazret de bir kâğıda şunları yazdı:

KABİR ÜZERİNDEKİ YAZI!..
“Bismillahirrahmanirrahim... Bu senet, Yüce Allah’a itimatla kendisine ödemeyi üstlenen Ahmed Rıfaî’den, Şeyh İsmail’in cennette satın aldığı köşkün vesikasıdır. Bütün hurileri, vildanları, nehirleri ve ağaçlarıyla o köşke karşılık dünyadaki bostanını vermiştir. Allah ona şahit ve kefildir...” Sonra yazıyı dürüp ona teslim etti. Adam senedi alıp doğru çocuklarının yanına gitti. Onlar bostanı suluyorlardı. Burasını Ahmed Rıfaî’ye sattığını haber verdi. Çocuklar bu satışı kabullenmek istemeyince, köşk meselesini ve elindeki senedi onlara anlatıverdi. Onlar ise köşke ortak olmadıkça bu satışa razı olmayacaklarını söylediler. Adam Allah’ı vekil ederek bu ortaklığı kabul etti...
Cemaleddin Hatib bostanı teslim aldıktan bir müddet sonra, onu satan Şeyh İsmail vefat etti. Yazılı vesikayı kefenine koymalarını vasiyet ettiğinden, öyle yapıp defnettiler...
Ertesi sabah kabrin üzerinde: “Rabbimizin bize vadettiğini gerçekten gördük” diye bir yazı buldular...