Nasûhzâde Pîr Ali Efendi

Nasûhzâde Pîr Ali Efendi, Tekirdağ yakınlarındaki Malkara kasabasında doğdu. Malkara’daki vazifesine devâm ettiği sıralarda, Mısır’da bulunan İbrâhim Gülşenî hazretlerinin, zamânın pâdişâhı Sultan Süleymân’ın dâveti üzerine İstanbul’a geldiğini söylediler. Pîr Ali de, İbrâhim Gülşenî hazretlerinin sohbetlerinde bulunmak için hanımı ile İstanbul’a geldiler. İbrâhim Gülşenî’nin yanına gitti. Elini öpmek için izin istedi. O zaman İbrâhim Gülşenî; “Pîr Ali Dede, bizi buraya getiren, senin bize olan muhabbetindir” buyurdu. Burada Pîr Ali, İbrâhim Gülşenî hazretlerinden çok istifâde etti.
Ömrünün sonuna kadar Malkara’da yaşayan Nasûhzâde Pîr Ali Efendi, 1545 (H.952) yılında vefât etti. Vefatından kısa bir zaman önce, sevenlerinden birine yazdığı mektupta buyurdu ki:

Başsağlığı için yazmış olduğunuz kıymetli mektûb geldi. (İnnâ lillah ve innâ ileyhi râci’ûn!) Ya’nî, hepimiz Allahın emrinde ve dileği altındayız ve hepimiz Onun huzûruna çıkacağız! Bizler, Onun yardımı ile, Onun kazâsına râzı olduk. Siz de râzı olunuz! Duâ ve Fâtiha okuyarak yardım ediniz! Sizin, o sıkıntıdan kurtulmanız haberi, bizleri çok sevindirdi. İki acıdan birisi, üzerimizden sıyrılmış oldu. Bunun için, Allahü teâlâya hamd ve şükür olsun! Kalbinizi dünyâ düşüncelerinden kurtaramadığınızı yazıyorsunuz. Evet, zâhir işlerin bozuk ve dağınık olması, kalbin de dağılmasına yol açar. Kalbinizde üzüntü ve kuruntu olunca, gidermek için tevbe ve istigfâr okuyunuz! Korkulu zamânlarda, (Kelime-i temcîd), ya’nî (Lâ havle velâ kuvvete illâ billâhil’aliyyil’azîm) okuyunuz! Cin çarpmasına karşı bunu okumalıdır. Dertlerden kurtulmak ve murâda kavuşmak için beşyüz kerre Lâ havle velâ kuvvete illâ billah ile evvelinde ve âhirinde yüzer defa salevât-ı şerîfe okuyup duâ etmelidir. (Mu’avvizeteyn) [ya’nî iki (Kul-e’ûzü)yü] çok okumak da fâidelidir...

“DERT VE BELÂ GELMEZ!”
Biz, iyi ve râhatız. Allahü teâlâya her zamân hamd ve şükür olsun! (El-hamdü-lillâhi dâimen ve alâ külli hâl ve E’ûzü billâhi min hâl-i ehlinnâr.)
Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: (Sabâh, kalkınca, üç kerre Bismillâhillezî lâ-yedurru ma’asmihî şey’ün fil’ardı velâ fissemâ ve hüvessemî’ul’alim okuyana akşama kadar, hiç dert, belâ gelmez.)