Tâbiînin büyüklerinden Abdülmelik bin Umeyr

Büyük âlim ve velî Abdülmelik bin Umeyr hep, “Namaz, namaz ille de namaz” derdi. Bu hususta buyurdu ki: Namazda huşû ve hudû; bütün âzâların hareketsiz kalıp tevâzu hâlinde bulunması ve kalbin de Allahü teâlâdan korku üzere olması demektir. Hadîs-i şerîfte; (Kalbin hazır olmadığı namaza Allahü teâlâ bakmaz) buyuruluyor. İbrâhim aleyhisselâm namaz kıldığı zaman, kalbinin hışırtısı çok uzaklardan duyulurdu

“Emanetin zamânı geldi!..”
Hazret-i Ali namaz için kalktığı zaman, vücûdunu bir titreme alır, yüzünün rengi değişirdi ve; “Yedi kat göklere ve yere arz edilen ve onların taşıyamadıkları emanetin zamânı geldi” derdi. Bunun için namazda tumânînete ve tâdîl-i erkâna dikkat etmelidir. Peygamberimiz sallallahü aleyhi ve sellem; (En büyük hırsız, kendi namazından çalan kimsedir) buyurdu. “Yâ Resûlallah! Bir kimse, kendi namazından nasıl çalar?” diye sordular. (Namazın rükûunu ve secdelerini tamam yapmamakla) buyurdu.
Peygamberimiz sallallahü aleyhi ve sellem bir kimseyi namaz kılarken, rükûunu ve secdelerini tamam yapmadığını görüp; “Sen namazlarını böyle kıldığın için, Muhammed’in (sallallahü aleyhi vesellem) dîninden başka bir dinde olarak ölmekten korkmuyor musun?” buyurdu.
Bir gün Peygamber Efendimiz birini namaz kılarken, rükûdan kalkınca dikilip durmadığını ve iki secde arasında oturmadığını görüp; “Eğer namazlarını böyle kılarak ölürsen, kıyâmet günü sana, benim ümmetimden demezler” buyurdu. Bir kere de; “Altmış sene, bütün namazlarını kılıp da, hiçbir namazı kabûl olmayan kimse, rükû ve secdelerini tamam yapmayan kimsedir” buyurdu.

“Kırk senedir kılmamışsın!”
Zeyd ibni Vehb, birini namaz kılarken rükû ve secdelerini tamam yapmadığını gördü. “Ne kadar zamandır böyle namaz kılıyorsun?” dedi. “Kırk senedir” deyince; “Sen kırk senedir namaz kılmamışsın” diye ikaz etti...
Abdülmelik bin Umeyr hazretleri 753 (H. 136) senesinde Kûfe’de vefat etti. Son sözü şu oldu:
“Kim ma’siyet zilletinden taat şerefine yükselirse Allahü teâlâ onun kalbinde kendi nurunu parlatır.”