İbn-i Makbûl Ve Kansu Paşa
İbn-i Makbûl Zeylai, keskin görüş ve fazilet sâhibi idi. Zâhiri ve bâtıni ilimlerde çok yüksek derecelere kavuştu. Çok kerâmetleri görüldü.
Şöyle anlatılır: Yemen'de çıkan karışıklıkları bastırmakla görevli Kansu Paşa, Mekke'ye gelmişti. İbn-i Makbûl de o sırada Mekke-i mükerremede bulunuyordu. Birisi İbn-i Makbûl'e iftirâ ederek, Kansu Paşa'ya şikâyet etti. Lihye ve havâlisinde İbn-i Makbûl'ün sözü geçerdi. Kansu Paşa'nın emri ile, İbn-i Makbûl zorla huzûra getirildi. Yanında da bir talebesi vardı. Paşa onları yerlerine oturttu ve birden sustu. Konuşmaya, hareket etmeye gücü kalmadı. Başı eğik vaziyette durdu. Paşa'nın askerleri de aynı şekilde bekliyorlardı... Nihâyet akşam namazı vakti girince İbn-i Makbûl Zeylai, Paşa'ya; "Ey Kansu! Kalk, akşam namazını kılalım" dedi. Paşa, sanki uykudan uyanıyormuş gibi kalktı. Yaptıklarına pişman olup özür diledi, İbn-i Makbûl'e dönerek; "Efendim bir ihtiyâcınız var mı? Derhal yerine getirelim" dedi. İbn-i Makbûl Zeylai; "Hiçbir ihtiyâcım yok" dedi. Kalbi incinmişti. Çok celâlli idi. Paşa'nın yanından çıkınca birlikte geldiği talebesine; "Zannediyorum, sen Paşa'dan korktun" deyince talebe; "Evet korktum" dedi. Bunun üzerine İbn-i Makbûl; "Vallahi Paşa'nın yanına girer girmez bana, o ve askeri hakkında tasarruf yetkisi verildi" dedi. Yakında yapacağı bir savaşta Kansu Paşa'nın yenileceğini söyledi. Çok geçmeden Kansu Paşa ve ordusu, bir savaşta darmadağın olup yenildiler...
"BENİM İÇİN ENDİŞE ETME!"
Yine şöyle anlatılır: İbn-i Makbûl, Mekke-i mükerremede çok hastalanmıştı. Yanına talebelerinden birisi girdi. Hocasının hâlini görünce çok üzüldü. "Artık bu onun ölüm hastalığıdır" şeklinde hatırından geçirmişti. Bunun üzerine İbn-i Makbûl talebesine; "Benim için endişe etme. Ben Lihye'de vefât edeceğim" dedi... Bir müddet sonra iyileşen İbn-i Makbûl Lihye'ye geldi. Onun gelişi ile Lihye halkı çok sevindiler. Halka; "Ben, buraya yakında vefât etmek için geldim" dedi. O zaman herkes mahzûn oldu. Nitekim dediği gibi, bir süre sonra vefât etti...