İbrâhim-i Havvâs Ve Hidâyete Eren Rahîb
İbrâhim-i Havvâs hazretlerinin pek çok hikmetli sözü vardır. Buyurdu ki:
"Kibir, doğruyu bulmaya mâni olur."
"Sabretmeyen zafere kavuşamaz."
"Asıl helâk olan kimse, âhir ömründe yolunu sapıtan ve tam menzile yaklaştığı sırada, hak yoldan kayan kimsedir."
"Bir Müslüman, Allahü teâlânın emir ve yasaklarına ne kadar dikkat edip tatbik ediyorsa, Allahü teâlâ da onu o miktar aziz eder. Diğer Müslümanların kalbine de onun sevgisini verir."
"Bir kimse, baş olma sevdasına kapılırsa, artık ibâdetten, ihlâstan sıyrıldı demektir."
Bir gün bir rahib İbrâhim-i Havvâs hazretlerine gelerek dedi ki:
"Duyduğuma göre bir yere gidecekmişsiniz, acaba size yol arkadaşı olabilir miyim?"
O da, "Olur" buyurdu. Nihâyet yola çıktılar. Uzun bir yolculuktan sonra bir ovaya gelip, bir ağaç altına oturdular. Rahib dedi ki: "Ben çok acıktım. Yemeğimiz de yok. Rabbim sevdiği kulunu sıkıntıda bırakmaz, diyordun, haydi Rabbine duâ et de yemek göndersin."
"YÂ RABBÎ, BENİ MAHCÛB ETME!"
İbrâhim-i Havvâs hazretleri, rahibin bu sözleri karşısında, "Yâ Rabbi! Beni bu rahibin yanında mahcûb etme" diye duâ etti. O anda gökten bir sofra indi. Çeşitli yemekler vardı, berâberce yediler. Akşama kadar yine yola devam ettiler. Akşam namazını kıldıktan sonra rahibe buyurdu ki: "Bu sefer de sen duâ et de yemek gelsin."
Râhib bir kenara oturup düşünmeye başladı. Bir de baktılar ki, aniden bir sofra geldi. Sofrada, daha çok çeşit yemekler vardı. İbrâhim-i Havvâs hazretleri bu duruma çok şaşırdı. Merakla sordu: "Sen nasıl duâ ettin de bu yemek geldi?"
Râhib, "Efendim! Size birinci müjdem, Kelime-i şehâdettir. Kenarda oturunca, içimden Kelime-i şehâdet getirdim. Zünnârımı kopardım, ikincisi de, "Yâ Rabbi! Yanımda bulunan İbrâhim-i Havvâs'ın hürmetine bize yemek gönder" diye duâ ettim. Allahü teâlâ ihsân buyurarak, bize bu yemekleri gönderdi."
Râhib imân ettikten sonra, İbrâhim-i Havvâs hazretleri ile birlikte hacca gitti ve orada vefât etti