İbrâhim-i Havvâs
İbrâhim-i Havvâs, herkes tarafından medhedilmiş bir zattır. Kendisine, "tevekkül edenlerin reisi" denilmiştir. Konuşmaları hep hikmet doluydu. Seferleri meşhurdur. Defâlarca Mekke'ye gitti. Sefere çıkacağı zaman ve başka zamanlarında, iğne, iplik, makas ve su kabını yanından eksik etmezdi.
Çağırılan bütün dâvetlere sünnet olduğu için gider, fakat bir şey yemezdi. İnsanlara nasihat ederdi. Dâvetten sonra hemen evine dönerdi. Evinde yenecek bir şey bulunmaz, bu sebeple ne yiyip, ne içtiği bilinmezdi.
İbrâhim-i Havvâs bir gün buyurdu ki:
"Esas âlim, ilmi ile amel edendir."
"Kalbin ilâcı beştir: Kur'ân-ı kerim okumak ve Kur'ân-ı kerime bakmak, mideyi boş tutmak, gece kalkıp ibâdet etmek, seher vaktinde ağlayıp sızlamak ve iyilerle berâber bulunmaktır."
"Bir müslüman, Allahü teâlânın emir ve yasaklarına ne kadar dikkat edip tatbik ediyorsa, Allahü teâlâ da onu o derece aziz eder. Diğer Müslümanların kalbine de onun sevgisini verir."
"Sâdık kimseyi ya üzerine farz olan bir ibâdeti yaparken veya nâfile bir ibâdetle meşgûl olurken görürsün. Bunun dışında başka bir halde görmezsin."
Temiz ölmek istiyordu!
Vefâtından önce hastalandı. İshale yakalanmıştı. Üstü çok fazla kirleniyordu. Temiz olarak ölmek istiyordu. Bunun için her abdesti bozulduğunda gusül abdesti alıyor, iki rekat namaz kılıyor tekrar abdesti bozuluyordu. O gün altmış defâ gusül abdesti aldı. En sonunda gusül yaparken vefât etti...
Vefâtından sonra onu rüyâda görenler; Allahü teâlâ sana nasıl muâmele eyledi, dediler. O da; "Yaptığım ibâdetler ve gösterdiğim tevekkül, bana verilen nimetlere karşı yetmedi. Ancak dünyâdan göçeceğim sıralarda gusül abdesti alarak temizlenmem, Allahü teâlânın katında makbûle geçmiş. Bu temizlik sebebiyle Cennette en yüksek makamlara çıkardılar ve bana şöyle bir nida geldi:
"Ey İbrâhim! Sana yapılan bu ikrâm, huzûrumuza temiz olarak geldiğindendir. Burada temizler için, fevkalâde büyük mertebeler, makamlar vardır..."