Ertesi gün savaş başladı. Asker, büyük bir azimle düşman üzerine atılıyor, kılıçlarını her indirişte bir düşman kellesini indiriyordu. Güneş batarken, düşman birlikleri ordugahlarına dönüyorlardı. Osmanlı askeri de kopardığı düşman kelleleri ile birlikte sadrazamın otağı önünde toplandılar. Vakit geçirmeden, düşman kellesi getiren askere, vadedildiği gibi altınları verilmeye başlandı. Sadrazamın kethüdası İbrahim ağa, biraz sonra huzura çıktı ve sadrazama:-Devletlûm, bu kadar bol bahşişe sel gibi akçe olsa yine yetmez, biraz tutumlu olun, deyince, Fazıl Ahmet Paşa:-Bre ahmak, para ancak böyle işler için lazımdır. Paramız tükenirse borç alır, yine bol bol dağıtırız, dedi.