Abdülgaffar Efendi

Kabir hayatına inanmak lazımdır. Ölenler, bizim bilmediğimiz bir şekilde işitir ve haber alırlar, dirilerin işlerinden haber sorarlar. Dirilerin sözlerini ve işlerini anlarlar. Amr bin Dinâr diyor ki: "İnsan ölünce, geride bıraktıklarındaki olan bitenleri bilir. Kendisini yıkadıklarını ve kefenlediklerini görür. Onlara bakar." Sa'b bin Cüsâme ile Avf bin Mâlik, birbiri ile âhıret kardeşi oldular. Hangimiz önce ölürsek, rüyada görünelim dediler. Sa'b önce öldü. Avf'a rüyasında göründü. Avf sordu: "Allahü teâlâ sana ne yaptı?" O da; "Af eyledi" dedi. Konuşmalarının sonunda, Sa'b; "Kardeşim! Ben öldükten sonra, bana yakın olanların yaptığı her şey bana bildiriliyor. Hatta kedimizin, şu kadar gün önce öldüğünü haber aldım. Kızım, altı güne kadar ölecektir. Ona vasi ol" dedi. Rüyâda söylediği gibi oldu." İbn-i Ebiddünyâ, Sadaka bin Süleymân Ca'feri'den bildiriyor ki: "Bir kötü huyum vardı. Babamın ölümünden sonra, pişman oldum. Bu taşkınlıklarımdan vazgeçtim. Bir aralık bir kabahat yaptım. Babamı rüyada gördüm. Bana; 'Ey oğlum! Senin güzel işlerinle, kabrimde rahat ediyordum. Yaptığın işler bize gösteriliyor. İşlerin, salihlerin amellerine benziyor. Fakat son yaptığından dolayı çok üzüldüm, utandım. Yanımdaki mevtalar arasında beni utandırma' dedi." Bu haber, yabancı mevtaların da, dünyadaki işleri anladıklarını gösteriyor. Çünkü, çocuğun işleri babasına gösterildiği zaman, babası oğluna, beni yanımdaki ölülere utandırma demektedir. Yabancı ölüler, çocuğun işlerinin babasına gösterildiğini anlamasalardı, babası rüyada böyle söylemezdi. Hadis-i şerifte; "Ölülerinizin kefenini güzel yapınız! Onlar, kabirlerinde birbirlerini ziyaret ederler ve övünürler" buyuruldu. Müslim'deki hadis-i şerifte de; "Kardeşinin cenaze işini görenleriniz, kefenini güzel yapsın" buyuruldu. Çünkü meyyitler birbirini ziyaret ederler ve övünürler" buyuruldu.