Kaside-i Bürde'nin 61. Beyti şu hadiseyi nakleder:

Resûlullah "sallallahü aleyhi ve sellem" Efendimizin doğduğu gece, İrân kralı (Kisrânın) sarâyı sallandı ve ondört burcu yıkıldı. Fâris'in (Mecûsilerin) bin seneden beri hiç sönmeden yanan ateşi söndü. Sâve Gölü'nün suyu yere çekilip kurudu. Mecûsilerin meşhûr âlimi Mü'bedân rüyâsında, serkeş develerin önlerine kattığı atları öldürüp, Dicle Nehri'ni geçtiklerini ve memleketlerine dağıldıklarını gördü. Kisrâ, sarâyının sallanmasından ve burçlarının yıkılmasından çok korktu. Kimseye bildirmek istemedi. Fakat sabâhleyin tahtına oturunca sabredemeyip bu hâdiseyi vezirlerine ve ileri gelen adamlarına anlattı. O bunları anlatırken Mecûsilerin ateşinin söndüğünü bildiren bir mektup geldi. Kisrâ dahâ çok endişelendi. Sonra Mü'bedân gördüğü rüyâyı anlattı. Kisrâ, Mü'bedân'a bu hâdiseler için ne denebilir? diye sordu. O da bunlar Arablar arasında meydâna gelen bir hâdiseye işârettir, dedi. Sonra Kisrâ, Nu'mân bin Münzir'e mektup yazıp, bu hâdisenin izâhını sorabileceği bir âlim göndermesini istedi. O da Abdülmesih Gassâni'yi gönderdi. Kisrâ bu hâdiseleri ona sordu. Abdülmesih Gassâni dedi ki:

-Bu ilmi dayım Satih kâhin bilir. O Şâm'dadır... Kisrâ;

-Git ondan bu hâdiseleri sor dedi. Şâm'a gidip Satih kâhini buldu. O ânda ölmek üzere idi. Selâm verdi, cevap alamadı. Bir şiir okumaya başladı. Satih kâhin şiiri işitince gözlerini açtı ve;

-Ey Abdülmesih! Kisrâ, sarâyının sallanması, burçlarının yıkılması, Mü'bedân'ın rüyâsı, Sâve Gölü'nün kuruması sebebiyle, bunları sordurmak için seni bana gönderdi. Bunların hepsi âhir zamân Peygamberinin doğduğuna işârettir. O bu beldeleri alacaktır. Kisrâlardan, yıkılan burçlar sayısı kadar kimse İrân'a pâdişâhlık yapacaklar. Sonra devletleri yıkılacaktır...

Abdülmesih bu haberi Kisrâya götürdü. Ondört pâdişâhtan sonra bu Kisrâ devleti yıkılacak. Bu bir hayli iş ve uzun zamân alır, dedi.

Fakat bu Kisrâlardan on kişinin pâdişâhlığı dört senede bitti. Diğer dördü Emir-ül mü'minin Osmân "radıyallahü anh" zamânına kadar saltanat sürdüler.