Ahmed Dahlân

Resûlullahı hayâtta iken de, vefâtından sonra da, vesile ederek duâ etmek sahihtir ve câizdir. Bunun gibi, evliyâyı ve sâlihleri vesile ederek duâ etmenin câiz olduğunu hadis-i şerifler göstermekdedir. Hazret-i Ömer'in yağmur duâsına çıkarken hazret-i Abbâs'ı götürmesi, Resûlullahtan başkası ile de tevessül olunabileceğini göstermek için idi. Ehl-i sünnet âlimleri buyuruyorlar ki: Te'siri veren, yaratan, icâd eden, fâide ve zarâr veren, yok eden ancak Allahü teâlâdır. Onun şeriki yoktur. Peygamberler ve bütün diriler ve ölüler, te'sir, fâide ve zarâr yaratamazlar. Hiçbir şeye te'sir yapamazlar. Yalnız, Allahü teâlânın sevgili kulları oldukları için, onlarla bereketleniriz. Onlar da, dirilerin te'sir etdiğine, ölülerin te'sir etmediğine inanıyorlar.

İmâm-ı a'zamın, Resûlullahı vesile yaparak duâ etmeyi yasak ettiği doğru değildir. Çünkü, İmâm-ı a'zamdan böyle bir haberi hiçbir âlim bildirmemiştir. Vesile edileceğini bildirmişlerdir. Tevessül, teşeffü', istigâse ve teveccüh, hep aynı şey demektir. Hepsi câizdir. (Buhâri) hadisinde, (Kıyâmet günü insanlar, önce Âdem aleyhisselâma istigâse edeceklerdir) buyuruldu. Eshâb-ı kirâmın büyüklerinden Bilâl bin Hâris "radıyallahü anh" Resûlullahın kabri yanına gelip, (Yâ Resûlallah! Ümmetin için yağmur duâsı yap) dedi. Yağmur yağdı...

VESÎLE ETMEK...

(İstigâse) tevessül demektir. Yani vesile etmek, yardımını, duâsını istemek demektir. Ondan şefâ'at istemek, Onu vesile ederek, Allahü teâlâdan son nefeste imânla gitmeyi duâ etmek demektir...

Ahmed Dahlân hazretleri, vefatından kısa bir zaman evvel buyurdu ki:

Muhyiddin-i Arabi dedi ki: "Oruç, yiyip içmeyi bırakmak olduğu için, Allahü teâlânın sıfatları ile sıfatlanmak, Ona yaklaşmaktır. Namaz ise, başkalaşmak, uzaklaşmak, ibâdet edici ve ibâdet edilen ayrılığını kurmaktır..."

Share on twitter Share on google Share on facebook Share on live More Sharing Services