Alâeddîn Âbizî Ve Sa’deddîn-i Kaşgârî

"Söylediklerimi duymadın mı?"
Dışarı çıkıp giderken, evliyâdan Necmeddin Ömer isimli bir zâtın bulunduğu köye vardı. Köyde o zâtı gördü. Gönlünden; "Acabâ bu hususta bu zât bana ne tavsiyede bulunur?" diye düşünerek, Necmeddin Ömer'in yanına yaklaştı. Necmeddin Ömer buna;
-Biraz önce medresenin mescidindeyken sana söylediğim sözü duymadın mı? İçinde hâlâ tereddüd mü var? dedi.

Bu söz karşısında hayretler içinde kalan Alâeddin Âbizi, o anda her şeyden alâkayı kesip, Mevlânâ Sa'deddin-i Kaşgâri'ye teslim olmaya kat'i karar verdi ve doğruca o büyük zâtın yanına vardı. Onu görür görmez içinde, insanı Allahü teâlâya kavuşturan bu yolda, bu büyük zât vâsıtasıyla ilerlemek, her şeyiyle ona teslim olmak arzusu kuvvetlendi ve bütün kalbi ile bu zâta bağlandığını hissetti...

Bu, onun son hastalığı oldu...
Bundan sonra Mevlânâ Sa'deddin'in sohbet ve hizmetinde bulunmaktan hiç ayrılmadı. Ondan aldığı feyzlerin bereketi ile mânevi derecelere, yüksek olgunluklara kavuştu. O büyük zâtın talebelerinin en önde gelenlerinden ve hizmetinde en çok bulunanlardan oldu. Her an Mevlânâ Sa'deddin'in mânevi terbiyesi ve koruması altında idi.
Mevlânâ Sa'deddin ölüm hastalığında beş ay kadar yatakta kaldılar. Ebediyete göçeceklerini yatağa ilk girişlerinde haber verdiler. Sonra bir saat kadar susup birden "Allah var!" dediler ve peşinden var kuvvetleriyle "Allah!" diye haykırdılar ve buyurdular ki: "Hayali Rabbe tapmayıp var olan Allah'a tapınız!.."
Bunları söyledikten sonra vefat etti...