Erkeğin hanımına şu şekilde davranması lâzımdır:

Ona karşı her zaman, güzel huylu olmalıdır. Allahü teâlâ iyi huylu olanları sever. Huysuzları sevmez. Bir insanı incitmek harâmdır. İşkence yapanın evlenmesi harâmdır. Ona karşı her zaman, yumuşak davranmalıdır. Peygamberimiz "sallallahü aleyhi ve sellem" buyurdu ki: (Müslümânların en iyisi, en faydalısı, zevcesine karşı iyi ve faydalı olandır.)

Eve gelince zevceye selâm vermeli, [yani selâmün aleyküm demeli] ve nasılsın? diye hâtırını sormalıdır. Tenhâda üzüntülü görünce, onu çok sevdiğini, acıdığını söyleyip hâlini sormalı, tatlı şeyler söylemelidir. Yapamayacağı şeyleri bile söz vererek gönlünü almalıdır. Çünkü o, evinde kapalı, başkalarından ümitsiz ve yalnız kendisine alışmış olan dostu, dert ortağı, ekmek vericisi, kendini neşelendiricisi, çocuklarını yetişdiricisi ve ihtiyaçlarını gidericisidir. Çocukları terbiyede, ona yardım etmelidir. Çünkü, bebek, anasına, gece gündüz ağlayıp, hiç râhat vermez. Onu insâfsızca üzen bir alacaklıdır. O hâlde, ona imdâd edene, Allahü teâlâ yardım eder...

Zevcesine, memleketde âdet olan elbisenin, çamaşırın en kıymetlisini giydirmelidir. Ev içinde, her istediği, güzel şeyleri giydirmelidir. İyi şeyler yedirmelidir. Zengin ise, helâl olan her şeyi almalıdır. Ona geniş, kullanışlı, sıhhi ve İslâm hanımına yakışan elbise ve nefis taam temin etmeyi, kendine borç bilmelidir. Zevcenin nafakasını sıkmamalı, isrâf da etmemelidir. Âilenin nafakasına verilen paranın sevâbı, sadaka sevâbından dahâ çokdur. Peygamberimiz buyurdu ki: (Gazâ için sarf edilen, köle âzâd etmek için, fakire sadaka vermek için ve evindekilerin nafakası için sarf edilen altınların en üstünü ve sevâbı çok olanı, evin nafakasına verilen altının sevâbıdır.)

Hiç olmazsa haftada bir kerre tatlı yedirmelidir. Nafaka temininden âciz olanın evlenmesi harâmdır. Yemeği yalnız yememelidir. Çoluk çocukla yemek sevaptır. En mühim şey, nafakayı helâlden kazanıp, helâlden yedirmektir. Zevcesini döğmemelidir.