Allahü teâlânın birinci emri iman etmektir. Birinci yasak ettiği şey de kâfir olmaktır. İman demek, Muhammed aleyhisselâmın, Allahü teâlânın son Peygamberi olduğuna inanmaktır. Allahü teâlâ, Ona emirlerini ve yasaklarını Arabi olarak vahyetmiştir. Allahü teâlânın Arabi olarak bildirdiklerine Kur'ân-ı kerim denir. Kur'ân-ı kerim, Allah kelâmıdır. Hiçbir insan öyle düzgün söyleyemez. Kur'ân-ı kerimde bildirilenlerin hepsine İslâmiyet denir. Hepsine inanan insana mümin ve Müslüman denir. Birini bile beğenmemeye, imansızlık, yâni küfür denir.

Kıyâmete, cinnin, meleklerin var olduklarına, Âdem Peygamberin, bütün insanların babası olduğuna ve ilk Peygamber olduğuna inanmya itikat ve akâid bilgileri denir. Beden ile ve kalp ile yapılacak ve sakınılacak şeylere ise, hem inanmak, hem de yapmak veya sakınmak lâzımdır. Bunlara şeriat bilgileri denir. Bunlara inanmak da iman olur. Bunları yapmak ve sakınmak, ibâdet olur. Niyet ederek şeriate uymaya ibâdet yapmak denir.

Allahü teâlânın emirlerine ve yasaklarına şeriat ve ahkâm-ı ilâhiyye denir. Emredilenlere farz, yasak edilenlere haram denir. İbâdetlerin vazife olduğuna inanmayan, önem vermeyen kâfir olur. Bunlara inanıp da yapmayan kâfir olmaz. Buna fâsık denir. Allahü teâlânın rızasını, sevgisini kazanmak için, şeriate uyan ve bir mürşidi seven Müslümana sâlih denir. Allahü teâlânın rızasını, sevgisini kazanmış olana arif veya veli denir. Başkalarının da, bu sevgiyi kazanmalarına vâsıta olan veliye mürşid denir. Bu mübârek, seçilmiş insanların hepsine sâdık denir. Bunların hepsi sâlihtir. Sâlih mümin Cehenneme hiç gitmeyecektir. Kâfir, muhakkak Cehenneme gidecek, hiç çıkmayacak, sonsuz azap görecektir.

Kâfir iman ederse, bütün günahları hemen affolur. Fâsık, tövbe edip ibâdetleri yapmaya başlarsa, Cehenneme girmeyecek, sâlih mümin gibi doğru Cennete gidecektir. Tövbe etmezse, yâ şefaat ile veya sebepsiz affolup doğru Cennete gidecek, yâhut Cehennemde günahları kadar yandıktan sonra Cennete girecektir.