Ebu Umame (radıyallahü anh)'den, Resulullah Efendimiz (sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem)'in şöyle dediği rivayet olunmuştur: "Kur'anı öğreniniz. Şüphesiz o, kıyamet günü ehlin için çok iyi bir şefaatçı olacaktır."

Nevvas bin Sem'an (radıyallahü anh) anlatıyor: Resulullah Efendimizi şöyle derken duydum: "Kıyamet günü Kur'an-ı kerim ve bu dünyada onunla amel edenler getirilirler. Önlerinde de kendilerini arkadaş edinenleri savunan Bakara ve Âl-i İmrân sûreleri bulunur."

Osman İbn-i Affan (radıyallahü anh)'dan, Resûlullah Efendimizin şöyle buyurduğu rivayet olunmuştur: "Aranızda en hayırlınız Kur'an'ı öğrenen ve öğretendir."

Hazreti Aişe (radıyallahü anha) anlatıyor: Peygamber Efendimiz "Kur'anı okumak kendisine zor geldiği hâlde onu takılarak okuyana iki sevap vardır" buyurmuştur.

Ebu Musa el-Eş'ari (radıyallahü anh) anlatıyor: Peygamber Efendimiz şöyle buyurdu: "Kur'an okuyan ve okuduğuyla amel eden mü'minin örneği, tadı güzel kokusu güzel turunç meyvesi gibidir. Kur'an okumayan, ancak onunla amel eden mü'minin örneği de tadı güzel ancak kokusu olmayan ham hurma gibidir. Kur'anı okuyan münâfığın durumu ise kokusu güzel tadı buruk reyhâne otu gibidir. Kur'anı okumayan münâfığın durumu ise kokusu olmayan, tadı da buruk olan acı yaban keleği gibidir."

Ömer (radıyallahü anh) anlatıyor: Peygamber Efendimiz "Allahü teâlâ bu Kur'anla bazı kavimleri yüceltir bazılarını da batırır" buyurmaktadır

İbn-i Ömer (radıyallahü anh) rivayet etmiştir. Peygamber Efendimiz şöyle buyurdu: "Haset (gıpta veya imrenme) sadece iki yerde olur. Biri Allah'ın kendisine Kur'an öğrenmeyi nasip ettiği kimsedir ki, onu gece gündüz okur, kendisini işiten komşusu: 'Keşke komşuma verilen Kur'an nimeti bana da verilseydi de, gereği ile amel ettiği gibi ben de etseydim!' der. Diğeri de, Allahın kendisine mal verdiği kimsedir ki, onu hak yolda sarf eder. Bunu gören diğer biri 'Keşke şu hayırsever kişiye verilen mal gibi bana da verilseydi de, onun yaptığı gibi ben de hayır yapabilseydim!' diye imrenir."