Ebû Hüreyre'nin (radıyallahü anh) rivâyet ettiği bir hadis-i şerifte, Resûlullah efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdu ki:

"Yedi sınıf insan vardır ki: Arş-ı ilâhinin gölgesinden başka hiçbir gölgenin bulunmadığı kıyâmet gününde, Allahü teâlâ (o yedi sınıf kimseyi) Arş'ının gölgesinde gölgelendirir. (Bunlar) Âdil devlet reisi, Allahü teâlâya ibâdet ederek yetişen genç, kalbi mescidlere (muhabbetle) bağlı olan kimse, Allah için birbirini seven, bu muhabbetle bir araya gelip, bu muhabbetle ayrılan iki kişi, güzel ve içtimâi mevkii yüksek bir kadın tarafından davet edilip de, (buna karşı); 'Ben Allahü teâlâdan korkarım' diyen kimse, sağ elinin verdiği sadakayı sol eli duymayacak şekilde gizli sadaka veren zengin ve tenhâda Allahü teâlâyı zikredip gözyaşı döken kimse."

Taki Fâsi hazretleri bu hadis-i şerifi tefsir ederken, hadis-i şerifte geçen yedi sınıf kimseyi şöyle açıklıyor: "Adâletli devlet reisi: O, Allahü teâlânın kullarına adâletle muâmele etmiş, mazlûmu adâletin gölgesinde barındırmıştır.

Allahü teâlâya ibâdet ederek büyüyen genç: Bu genç, dünyâda nefsin isteklerinden vazgeçerek, yüz çevirerek, Allahü teâlânın emirlerini yapıp, yasaklarından kaçınarak rızâsına kavuşmayı istemiş ve O'na sığınmıştır.

Kalbi mescidlere bağlı kişi: Bu kimse, Allahü teâlâya ibâdeti tercih etmiş ve cenâb-ı Hakkın rızâsı, sevgisi ona galip gelmiştir. Bunun için kalbi mescide yönelik olmuştur. Ondan ayrı kalmayı asla istemez. Çünkü mescidde, Allahü teâlâya yakınlığın tadını duyar.

Allah için birbirini seven iki kimse: Bu iki kimse, Allahü teâlâyı sevdikleri için, Allahü teâlânın sevdiklerini de severler. Cenâb-ı Hakkın rızâsından dolayı birbirlerini severler. Güzel ve mevki sahibi bir kadının, gayrimeşru bir işe davet ettiği erkek: O erkek, Mevlâsından korktuğu için, nefsinin arzularını yapmayarak ona muhalefet eder. Allahü teâlâdan korktuğundan, yine Allahü teâlâya sığınır.

Tasadduk eden kimseye gelince: O, cenâb-ı Hakkın rızâsını, nefsine ve onun isteklerine tercih etmiştir. Bunun için dünyalığı Allah yolunda harcamıştır. Nefis, dünyâyı sever ve başkasına bir şey vermemeyi ister. Onun için, dünyalığı ancak Allahü teâlânın rızâsını tercih edenler, âhıreti düşünenler Allah için verirler.