Bağdâdlı Velî Abdullah Hayderî
Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdi hazretleri Abdullah Hayderi ve diğer halifeleriyle ve talebeleriyle birlikte Bağdâd'dan Şam'a gidiyorlardı. Şam hudutlarına geldikleri zaman Şemmen kabilesinden Safvak bin Fâris diye meşhûr yol kesici, adamlarıyla birlikte kâfileyi soymaya teşebbüs etti. Eşkıyalar Mevlânâ Hâlid hazretlerinin kâfilesine hücûm ettikleri zaman, kâfileden beyaz elbiseli, ata binmiş çok heybetli bir zat göründü. O zat soyguncuların gözleri önünde o kadar büyüdü ki, sanki dağ kadar oldu. Soyguncular kâfiledekileri göremez oldular. Semâya yükselen büyük bir dağ misâli olan o zâtı görünce, soygunculara bir korku, bir titreme geldi, mızrakları ellerinden kendileri de hayvanlardan düştü. Bu hâdiseden sonra kâfilede Allahü teâlânın sevdiği veli kulları olduğunu anlayan soyguncular, hep bir ağızdan; "Aman, aman! Affedin!" diye bağrıştılar. Bunun üzerine kâfile eskisi gibi normal görünmeye başladı. Soyguncular kâfilede Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdi hazretlerini görünce, hepsi kusurlarının affını istediler. Ellerine sarılarak tövbe ve istigfâr ettiler.
Abdullah Hayderi hocası ile birlikte tekrar Bağdâd'a döndü. Mevlânâ Hâlid hazretleri ona mutlak hilâfet verdi, Bağdâd'da insanlara İslâmiyetin emirlerini ve yasaklarını anlatarak Allahü teâlânın rızâsına kavuşturmakla vazifelendirdi.
"BU DÜNYADA İŞİMİZ KALMADI"
Mevlânâ Hâlid hazretleri Bağdâd'dan Şam'a dönecekleri sırada kendilerinin ve Abdullah Hayderi hazretlerinin babasının yakında vefât edeceklerini işâret buyurarak Şam'a gittiler. Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdi hazretleri Şam'a döndükten bir müddet sonra vefât etti. Abdullah Hayderi hazretlerinin babasına Mevlânâ Hâlid hazretlerinin vefâtı haberini bildirmediler. Çünkü bu acı haberden dolayı fenâlaşabilir ve hastalığı fazlalaşabilirdi. Fakat üç ay sonra hocasının vefatını öğrenince;
"Hocam bu dünyadan ayrıldı, artık bizim de burada işimiz kalmadı" dedi ve kısa bir zaman sonra vefât etti.