Mevlânâ Kâsım Ali önceleri Hâce Muhammed Bâki-billah hazretlerinin talebelerinden idi. Hâce hazretleri, onun terbiyesini, manevi olarak yetişmesini, İmâm-ı Rabbâni hazretlerine havale etmiş, o da Mevlânâ'nın yetişmesi için çok gayret etmiştir, İmâm-ı Rabbâni hazretleri, Bâki-billah hazretlerine gönderdiği bir mektupta Mevlânâ'nın hâlini şöyle anlatır: "Mevlânâ Kâsım'ın hâli daha iyidir. Hâllere gark oluyor ve kendini unutuyor. Adımını bütün cezbe makamlarından yukarıya attı."

Yine İmâm-ı Rabbâni hazretleri, Bâki-billah hazretlerine yazdığı başka bir mektûbunda; "Mevlânâ Kâsım Ali'nin herkesi en yüksek makama ulaştırmaktan nasibi vardır. Her şeyin doğrusunu yine Allahü teâlâ bilir" diye yazmıştır.

İmâm-ı Rabbâni hazretlerinin Mektûbât'ının birinci cild, 118. mektûbu Mevlânâ Kâsım Ali'ye yazılmış olup şöyledir:

"Bizi sevenlerden Mevlânâ Kâsım Ali'nin yolladığı mektup geldi. İçindekiler anlaşıldı. Fussilet sûresinin 46. âyet-i kerimesinde meâlen: (İyi iş yapan kendine iyilik etmiş olur. Kötülük yapan da, kendine etmiş olur) buyuruldu.

Hâce Abdullah-ı Ensâri hazretleri buyurdu ki: "Yâ Rabbi! Her kimi helak etmek istersen, bizim üzerimize saldırtırsın."

Fârisi beyit tercümesi:

Korkarım ki, dertlilere gülenler/Tard olurlar, imânı gaybederler.

"Hak teâlâ, bütün Müslümanları, bu fakirlere (tasavvuf büyüklerine) inanmamaktan ve onlara laf atmaktan korusun, insanların efendisi sevgili Peygamberimiz (sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem) hürmetine bu duâmızı kabul buyursun Âmin."

***

Mevlânâ Kâsım Ali hazretleri vefatından kısa bir zaman önce şöyle dua etti: "Yâ Rabbi! Muhakkak ki, kazâ ve kaderin bana gâliptir. Beni, şehvet zinciri ile kuvvetlenmiş nefsin arzuları esir ettiler. Sen bana yardım et de kurtulayım. Beni kimseye muhtaç etme! İhsânınla, kendi isteklerimi bile arzu etmeyeyim. Evliyânın kalplerini nûr güneşleri ile aydınlatan sensin. Seni bununla bilirler, tanırlar. Birliğini bununla söylerler. Senden başkasını sevmesinler, başkasına sığınmasınlar diye, sevdiklerinin kalplerinden düşmanların sevgisini çıkaran sensin! Herkes onlara yabancı, fakat sevdikleri sensin. Cihan karşılarına dikilse de, onlara hidâyet veren, yol gösteren sensin. Seni kaybeden ne bulur? Seni bulan ne kaybeder? Senden başkasına râzı olan zarardadır. Sana baş kaldıran hüsrândadır."