Zamanımızdaki kutupların, velilerin de hazır bulunduğu gazâlara, vefât etmiş bulunan ricâl-i gayb, evliyâullah da katılarak yardımcı olur. Bu itibarla devlet adamları, pâdişâhlar bu nimetin kadrini bilip adâlete meylederek, zulüm ve haksızlıkların define ve zâlimlerin kökünü kazımaya gayret sarf etmelidir. Aksi hâlde zaman zaman devlet ileri gelenlerinin fukarâ ve zayıflara ettikleri pekçok zulüm ve haksızlık, ayrıca bizim kötü işlerimiz ve günahlarımız sebebiyle, zafer ve nusret diğer tarafa döner. Her ne kadar evliyâullahın İslâm askerini kırması söz konusu olmasa da, Allahü teâlânın irâdesi diğer tarafın kazanması yönünde olunca, ricâl-i gayb bunlara yardım etmediği gibi, bazen; "Ey kâfirler! Şu fâcirleri, âsileri, günahkârları öldürün" diye hitap etmişlerdir. Pekçok zulüm ve isyanları sebebiyle ehl-i İslâma olan gadab-ı ilâhiyi bildirmek için kâfirlere böyle hitap edip Müslümanlardan nice kimseye de işittirmişlerdir. Tâ ki bâzı gâfiller bu sırra şâhit olup uyansınlar, ibret alsınlar. Muteber tasavvuf kitaplarında bu mânâda pekçok söz ve menkıbe vardır. Nitekim Hazreti Ömer efendimizle ilgili bir menkıbe şu şekildedir:

Hazreti Ömer zamanında Şam şehri civârında bir kale muhasara edildi. Öğleye kadar fethedilemedi. Hazret-i Ömer gadaba geldi. İslâm askerlerini huzuruna çağırdı. "Kale henüz fethedilemedi. Kâfirler, İslâm askeri karşısında bu kadar dayanamazdı. Aranızda birisi bir hata yapmış olmasın!" buyurdu. Askerler hayret edip, tövbe ve istiğfâr etmeye başladılar. O sırada bir kişi ağlayarak Hazreti Ömer'in huzuruna geldi. "Yâ Emirü'l-müminin! Bu gece teheccüde kalktığım zaman karanlık olduğu için misvâkımı arayıp bulamadım. Misvaksız namaz kıldım. Sizin aradığınız hatâ budur" dedi. Hazreti Ömer; "Tövbe ve istiğfâr etmeye devâm et!" buyurdu... Bir saat sonra kale fetholundu.