"Başkalarının malını izinsiz kullanmak haramdır. Mesela arkadaşının kalemini ondan habersiz alıp, o kalemle bir mektup yazmak haram olur. Ancak çok samimi olduğu ve yüzde yüz izin vereceğini bildiği bir arkadaşın malını kullanmak veya yemek caizdir. Fakat bugün böyle arkadaş bulmak çok zordur. Bunun için suizanna sebep olacak şeylerden kaçmak gerekir.

Feth-i Musuli hazretleri, bir arkadaşının evine gitti. Arkadaşı evde yoktu. Hizmetçisi vardı. Ondan sandığın anahtarını istedi. Hizmetçi de tanıdığı için anahtarı verdi. Feth-i Musuli hazretleri sandığı açıp ihtiyacı kadar parayı alıp gitti. Arkadaşı bunu duyunca çok sevindi. Hemen hizmetçisini [kölesini] azat etti. Bu yüksek dereceye varan eski büyükler, paraya ihtiyacı olunca, arkadaşlarına durumu bildirirler. Arkadaşları da (Ne kadar ihtiyacın var?) diye sormaz, cüzdanını çıkarıp verirlerdi. Arkadaşları da, ihtiyaçları kadarını cüzdanından alırlardı. Hatta bazıları, bir arkadaş, kendinden para istese, (Niye bunun ihtiyacını daha önce fark etmedim, niye onu istemeye mecbur ettim) diyerek üzülüp, ağlardı. Sık sık arkadaşına, ihtiyacının olup olmadığını sorarlardı. Zaten arkadaşa (Nasılsın?) demek, (Ne ihtiyacın varsa, söyle, mümkünse çaresine bakayım) demektir. Laf olsun diye nasılsın demek hakiki arkadaşlığa sığmaz."

"İç ve dış elbise olarak ipek giymek erkeklere haram, kadınlara her çeşit ipek eşya caizdir. Savaşta ipek giymek caizdir. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Altın ve ipek, kadına helal, erkeğe ise haramdır.) [Taberani]

İpek erkeğe haramdır. Ancak elbisedeki dört parmak enindeki ipek şeritler caizdir. İpek gömlek ve ipek elbise erkeğe haramdır. İpek kefen ve tabutu ipekle örtmek haramdır. İpek sofra örtüsü ve ipek yorgan caiz değildir. Erkek çocuğa ipek giydirmek mekruhtur. İpekten yapılmış yemek peşkiri, iç donu ve takke mekruhtur. Eshab-ı kiramdan Hazret-i Zübeyr ve Hazret-i Abdurrahman'ın ipek giymelerine izin verilmesi, yalnız bunlara mahsustu. Arfece bin Sâd hazretlerine de, altın burun takması için izin verilmesi, yalnız ona mahsustu."