Büyük Fıkıh âlimi Mekhûl Eş-şâmî

"Dört büyük âlim yetişti"
Mekhûl eş-Şâmi hazretleri, kendisine sorulan suâllerin hepsine cevap vermezdi. Zühri der ki: "Şu dört yerde, dört büyük âlim yetişmiştir; Said bin Müseyyib Medine'de, Şa'bi Kûfe'de, Hasan el-Basri Basra'da, Mekhûl Şam'da... Şam'da, Mekhûl zamânında, fetvâ vermekte ondan daha yetkili kimse yoktu. 'Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh' demeden fetvâ vermezdi. 'Ben bu kadar anlıyabildim. Bu fetvâm, hatâlı da olabilir doğru da' derdi" diye bildirdi...
Mekhûl eş-Şâmi buyurdu ki:
"Bir ümmet içerisinde, her gün, yirmi beş kişi Allahü teâlâya, yirmi beş defâ istiğfâr ederse (bağışlanmalarını dilerse), umûma âit azabla Allahü teâlâ, onları cezâlandırmaz."
Bu mübarek zat bir cenâze görünce; "Siz sabahleyin gidiyorsanız, biz de akşamleyin geleceğiz. Şu cenâze açık bir öğüt ve ibret alınacak bir şey. Fakat, gaflet çok. Öncekiler geçip gidecekler, fakat arkadakiler hiç aldırış etmezler" buyururdu.
Mekhûl eş-Şâmi bir gün de şöyle buyurdu: ıÜü"Sâlih bir zâtı seven, dolayısıyla, Allahü teâlâyı sevmiş olur. İlim öğrenmeye giden kimse, dönünceye kadar, Cennet yolunda sayılır."

"Allah sana afiyet versin"
Ölüm hastalığında iken Mekhûl eş-Şâmi'nin huzuruna birisi girdi. "Allahü teâlâ sana afiyet versin Yâ Ebâ Abdullah" dedi. Mekhûl hazretleri de "Affı umulan Allahü teâlâ ile olmak, kötülüğünden emin olunmayan kimse ile beraber olmaktan daha hayırlı ve iyidir" buyurdu ve bir müddet sonra da vefat etti...