Büyük Mutasavvıf Abdülgaffâr Gencevî
Bunun üzerine; "Üç oğlumuz var. Üçü de yanımızda uyuyorlar. Pir Muhammed'in evi Çerkis Nehrinin kenarında yarım günlük uzak yerdedir. Oğullarımın her birini üçer kere ismiyle çağırayım. Hangisi uykudan uyanırsa yerimi ona bırakayım. Eğer oğullarımdan hiçbiri uykudan uyanmazsa üç defâ da Pir Muhammed'i çağırayım. Eğer üçüncü çağırışımda yarım günlük yoldan kalkıp gelirse ve kapıdan içeri girip; "Buyurun!" der ise yerime, insanlara rehber olarak Pir Muhammed'i bırakacağım. Bu hakkın onun olduğundan senin de şüphen kalmasın" dedi. Buna hanımı da râzı oldu...
Bundan sonra oğullarının her birini üçer defâ isimleriyle çağırdı. Hiçbiri uykudan uyanmadı. Daha sonra talebesi Pir Muhammed'i iki defâ çağırdı, üçüncü çağırışında kapıdan içeri girdi. "Niçin geç geldin?" deyince; "Efendim birinci çağırışınızda çarığımı giydim. İkinci çağırışınızda yolu katettim. Üçüncü çağırışınızda huzûrunuza girdim" dedi. Bundan sonra hanımına; "Bunu kuluna Allahü teâlâ verir. Senin benim gayretimle olmaz. Bu iş nasib meselesidir" dedi.
"Bizden sonra yerimiz senindir"
Pir Muhammed Gencevi, Şeyh Abdülgaffâr hazretlerinin hasta yatağında huzûrunda bulunup, hizmetlerini görür iken, vefâtının yaklaştığı bir sırada;
"Sizden sonra kimin hizmetine girelim?" diye sorunca, hocası;
"Bizden sonra seccâdemiz, yerimiz senindir. İnsanları irşâda, hak yolu anlatmaya sen müstehaksın. Kimseye ihtiyâcın yoktur. İnsanları Allah'ın emirlerine çevir, onlara din-i İslâmı anlatıp rehberlik yap. Sen o derecede kâmil biri olursun ki, ben kendi talebem için üzülmem. Fakat senin Cennet'e giren talebenin derecesinin daha yüksek olmamasına üzülürüm" dedi ve kısa bir zaman sonra ruhunu teslim etti...