Büyük Mutasavvıf Zeynelâbidîn Ayderûsî
Zeynelâbidin Ayderûsi, babasının vefâtından sonra yerine geçip vazifesini devâm ettirdi. Müslümanlara maddi ve mânevi her türlü yardımı yaparak gönüllerini kazandı. Kendini insanların hizmetine adadı. Bilhassa sıkıntılı ve ihtiyaç sâhibi kimselere çok yardım etti. Birçok hâdise ve fitnelerle karşılaştı. Onun üstünlüğünü kabûl etmeyip karşı çıkanlar oldu. Yüksek ahlâk sâhibi bir zât olduğu için, kendisine karşı çıkanlara ve kötülük yapanlara sabretti. Hattâ onların kötülüklerine karşı iyilik ve ihsânlarda bulundu. Kendisini söz ve hareketleriyle inciten kimselere hediyeler göndererek onların hak ve hakikati öğrenmelerine vesile oldu.
Zeynelâbidin Ayderûsi, zamânının devlet adamları ve sultanlarıyla iyi geçinir, onlara nasihat ederdi. Sultan, seyyidlerin işlerini yürütme vazifesini ona havâle etmişti.
Bu mübarek zat, tıb ilmiyle de uğraştı. İnsanların rûhen ve bedenen sağlam olmaları için çalıştı. Çeşitli sanat ve fenlerde de bilgi sâhibi olup, her sanatın ve fennin erbâbına mesleğiyle ilgili bilgiler verdi... Peygamber efendimizi medheden bir kaside yazdı. Zamânın ileri gelenlerine birçok mektuplar ve risâleler yazarak nasihat etti. Sultana gelen mektuplara cevaplar yazdı. Zeydiyye imâmlarından Hasan bin Kâsım, Yemen'i istilâ ettiği zaman Hadramût Sultanına ve ileri gelenlerine mektup göndererek kendisine itâat etmelerini istedi. Zeynelâbidin Ayderûsi, Zeydiyye imâmına cevâbi mektup yazdı ve ona nasihatte bulundu.
HÂLİNDEN HİÇ ŞİKÂYET ETMEDİ
Ömrünün son zamanlarında hastalanan Zeynelâbidin Ayderûsi bir ara iyileşti. İnsanlar onun hastalığına üzülmüşlerdi. İyileşince sevindiler. Daha sonra kendisinde meydana gelen idrar yolu rahatsızlığı gün geçtikçe arttı. Fakat o, hâlinden hiç şikâyet etmedi. 1631 (H.1041) senesi Cemâziyelâhir ayının sonunda bir pazar günü vefât etti...