Cihat Sevabına Kavuşanlar

"Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) efendimizin Adba adında bir devesi vardı ki hiç kimsenin devesi onu geçemezdi. Bir bedevi, bir binek devesi üstünde gelip onu geçti. Bu, Müslümanların ağırına gitti. Bunun üzerine Resûlullah efendimiz şöyle buyurdu: Allah bir şeyi yükseltti mi, sonradan mutlaka onu alçaltır."
"Resûlullah efendimiz; (Kim Allahü teâlâya kavuşmayı isterse, Allahü teâlâ da ona kavuşmayı ister. Kim Allahü teâlâya kavuşmayı istemezse, Allahü teâlâ da ona kavuşmayı istemez) buyurunca, Âişe (radıyallahü anhâ); (Biz hiçbirimiz ölümü istemeyiz) dedi. Bunun üzerine Resûlullah efendimiz; (Bu o değildir. Lâkin mümin, Allahü teâlânın rahmeti, rızâsı ve Cenneti ile müjdelenince, Allahü teâlâya kavuşmak ister. Allahü teâlâ da ona kavuşmak ister. Kâfir ise, Allahü teâlânın azâbı ve gadabı ile korkutulunca; Allahü teâlâya kavuşmak istemez. Allahü teâlâ da ona kavuşmak istemez) buyurdu."
Ebû Hüreyre'nin (radıyallahü anh) bildirdiği başka bir hadis-i şerifte Resûlullah efendimiz; "İbrâhim (aleyhisselam) ateşe atıldığı zaman, (Allah'ım! Sen varsın ve birsin. Ben sana ibâdet ederim) dedi" buyurdu.
Resûlullah efendimiz diğer hadis-i şeriflerinde buyurdular ki: "Bana malını, cânını, Ebû Bekr kadar çok fedâ eden, başkası yoktur. Eğer, dost edinseydim, elbette Ebû Bekr'i dost edinirdim. Allahü teâlâ, beni size Peygamber gönderdi. İnanmadınız. Ebû Bekr inandı. Bana malı ile, canı ile yardım etti. Onu hiç incitmeyin ve Ona hürmet ve tazim edin."
"Beni hak ile gönderen Allah'a yemin ederim ki, yetime merhamet eden, ona güler yüz gösterip tatlı sözle öğüt veren, yetimliğine ve zayıflığına acıyan ve Allah'ın kendisine lütfettiği nimetlerle komşusuna çalım satmayana, kıyamet gününde Allah azap etmeyecektir."
"Dul ve yetimlere yardım eden kimse, Allah yolunda cihat eden veya gündüzleri oruçla, geceleri ibadetle geçiren kimse gibidir."
"Bir kimse, âlimin sesinden yüksek sesle konuşursa, Allahü teâlâ, onu dünyada ve âhirette hakir eder. Eğer pişman olur, tövbe ederse affolur."