Cömert Zenginin Cimri Çocukları!..
"Biz, vaktiyle "bahçe sâhipleri"ni imtihan ettiğimiz gibi onları (Resulullah Efendimize "sallallahü aleyhi ve sellem" karşı çıkan müşrikleri) de imtihan edeceğiz. Hani (bahçe sâhipleri,) sabah olurken (kimse görmeden) onu (mahsûllerini) devşireceklerine yemin etmişlerdi. Onlar istisnâ da etmiyorlardı. (İnşâallâh demiyorlar ve yoksulların payını ayırmıyorlardı.) Fakat onlar daha uykudayken Rabbinin katından (gönderilen) kuşatıcı bir âfet (ateş) bahçeyi sarıverdi de bahçe kapkara kesildi. (Beri tarafta ise) onlar, sabah olurken: "-Mâdem devşireceksiniz, haydi erkenden mahsûlünüzün başına gidin!" diye birbirlerine seslendiler. Derken: "-Aman, bugün orada hiçbir yoksul yanımıza sokulmasın!" diye fısıldaşa fısıldaşa yola koyuldular. (Evet, yoksullara yardıma) güçleri yettiği hâlde, onları yardımdan mahrûm etmek niyet ve azmi ile erkenden yola çıktılar. Fakat bahçeyi gördüklerinde: "-Biz mutlakâ yolumuzu şaşırmış olmalıyız!" dediler. (Yanlış yere gelmediklerini anlayınca da şöyle dediler: ) "-Yok yok, doğrusu biz felâkete uğramışız!"
"BİZ YAZIK ETMİŞİZ!.."
En insaflıları ise: "-Ben size Allâh'ı tesbih etmenizi söylememiş miydim!" dedi. "-Rabbimizi tesbih ederiz; doğrusu biz (kendi kendimize) yazık etmişiz!" dediler. Ardından, birbirlerini kınamaya başladılar. (Nihâyet) şöyle dediler: "-Yazıklar olsun bize! Gerçekten biz azgın kişilermişiz! Belki Rabbimiz, bize bunun yerine daha iyisini verir. Çünkü biz (artık) Rabbimizi (O'nun rızasını) arzuluyoruz. İşte azap böyledir. Âhiret azâbı ise, elbette daha büyüktür. Keşke bilselerdi!