Cömertlik, Cennet Ehlinin Ahlâkındandır

Bir gün Peygamber Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem), amcası Hazreti Abbâs’a (radıyallahü anh) “Yarın Pazartesi günüdür. Sen ve çocukların bana geliniz. Size duâ edeceğim” buyurdu. Sabah olunca, Hazreti Abbâs ve çocukları beraberce Resûlullahın huzûruna geldiler. Kendisinin husûsî yakınları olduğunu ve hepsinin bir kişi olduğunu, Allahü teâlânın da rahmetini üzerlerine eşit miktarlarda yaymasına işâret buyurarak, kendi abasını üzerlerine örttü. Sonra “Ey Allahım! Abbâs ve oğullarını mağfiret eyle, bağışla! Öyle ki, hiç günahları kalmasın. Yâ Rabbî! Onu, oğulları arasında meydana gelecek âfet ve belâlardan koru!” diye duâ etti...

Rivâyet ettiği hadîs-i şerîflerden bazıları şunlardır:

“Benim bu mescidimde kılınan bir namaz, Mescid-i Haram’ın dışında kılınan bin namazdan daha hayırlıdır.”

“Bu ümmetin içinde, öyle bir kavim türeyecek ki, onların namazlarına bakarak, siz kendi namazınızı küçümseyeceksiniz. Kur’ân-ı kerîmi okuyacaklar. Fakat boğazlarını geçmeyecek. Okun avı delip geçtiği gibi dinden çıkacaklar.”

“Mümin tâ’n edici, lânetleyici olmaz.”

“Allahü teâlâ, malının fazlasını Allah yolunda harcayan, sözünün fazlasını tutan kimseye rahmet eylesin.”

“Bir kimse, bir mümine bir iyilik yapınca, Allah bir melek yaratır. Bu melek, hep ibâdet eder. İbâdetlerin sevapları bu kimseye verilir. Bu kimse ölüp kabre konunca, bu melek nurlu ve sevimli olarak bunun kabrine gelir. Meleği görünce ferahlanır, neşelenir. 'Sen kimsin?' der. 'Ben, falanca kimseye yaptığın iyilik ve onun kalbine koyduğun neşeyim. Allah beni, bugün seni sevindirmek ve kıyâmet günü sana şefaat etmek ve Cennetteki yerini sana göstermek için gönderdi' der.”

“Cömertlik, cennet ehlinin ahlâkındandır.”

“Size bir kavmin efendisi gelince, ona ikrâm ediniz.”

“Hayrı gösteren, onu yapan gibidir.”

“İkiyüzlü kimse, Allahü teâlânın nezdinde makbûl değildir.”

“Özür dilemeyi gerektirecek şeyden sakın.”