Kur'an-ı kerimde, her ibadet, güzel ahlak, hukuk, ticaret, ziraat ve fen bilgilerine teşvik, uzun
bildirilmiştir. Cismani ve ruhani her müşkülat halledilmiştir. Şairler, edipler, kafirler çok çalıştıkları halde, Kur'an-ı kerimin bir ayetinin benzerini söyleyemediler. Kelimeleri Arabi olup, her yerde kullanıldığı halde, bir âyetinin benzerinin söylenememesi, onun mucize olduğunu göstermektedir. Muhammed aleyhisselâmın diğer mucizeleri bitmiş, yalnız isimleri kalmış, Kur'an-ı kerim ise, her zaman ve her yerde, güneş gibi parlamaktadır. Her derde ilaç ve derman olmaktadır. Allahü teâlâ, bütün kullarını mesut etmek için, onu Habib-i ekremine ikram ve inzal buyurmuştur. Sonsuz lütuf ve merhameti ile tahrif ve tebdilden hıfz ve himaye eylemiştir. Diğer kütüb-i semaviyye için, böyle bir

vaatte bulunmamıştır... Allahü teâlâ, Kur'an-ı kerimi, sevgili Peygamberi Muhammed aleyhisselâma, Cebrâil ismindeki melek ile, parça parça, yirmi üç senede gönderdi. Birinci halife Ebû Bekr de, Allahü

teâlânın gönderdiği bu âyetleri bir araya cem ettirip, yazdırdı. Böylece, (Mushaf) denilen büyük bir kitap meydana geldi. Otuz üç bin Sahâbi bu mushafın, Muhammed aleyhisselâmın bildirdiğinin aynı olduğuna, söz birliği ile karar verdi. Kur'an-ı kerimde 6236 ayet vardır. Bazı büyük ayetler, küçük ayetlere ayrılınca, ayet adedi çoğalmaktadır. Böylece, ayet adedi 6366 olan Mushaflar mevcuttur.

Muhammed aleyhisselâm, Kur'an-ı kerimin hepsini eshabına izah etti, açıkladı. İslam âlimleri, Eshâb-ı kiramdan işittiklerini yazdılar. Binlerce tefsir kitapları meydana geldi ve her memlekete yayıldı. Şimdi, dünyanın her yerindeki Kur'an-ı kerimler, birbirlerinin aynıdır. Aralarında, bir harf, bir nokta bile fark yoktur.