Ebû Abdullah Dîneverî
Ebû Abdullah Dineveri, güzel ve temiz giyinirdi. Sebebi sorulduğunda; "Tasavvuf yolunda bulunanlardan bâzısının kıymetli elbiseler giymesi seni şaşırtmasın. Onlar bâtınlarını, kalplerini iyice temizlemeden evvel, gördüğün o kıymetli ve süslü elbiseleri giymezler" buyurdu. Nefsi gözetmeyi bildirir; "Nefsini hayırlı işlerle meşgul eyle. Aksi halde o seni kötü şeylerle meşgul eder" derdi.
Bir gün, kendisine çok konuşmanın zararlarından soruldu. O zaman; "Çok söz, iyilikleri yer bitirir. Hattâ yer, kurutur. Tıpkı kuru arâzinin suyu yuttuğu gibi olur" buyurdu.
Ebû Abdullah Dineveri hazretleri zaman zaman başından geçen hâdiselerden bahsederdi. Bir gün şunları anlattı:
"Çok kere sefere çıkardım. Bir defâsında birisini gördüm Tek ayağı vardı. Uzun bir yolculuğa çıkmıştı. Aksayarak gidiyordu. Ona; "Bu hâlin nedir? Bu kadar uzak yere nasıl gidersin? Bu hâlinle nasıl yolculuğa çıktın?" dedim.
"Kimseyi, ameli kurtaramaz!"
O zat, bana; "Sen Müslüman mısın?" diye sordu. Ben de; "Evet" dedim. Sonra bana; "Peki sen Allahü teâlânın Kur'ân-ı kerimdeki meâlen; "Biz hakikaten insanoğlunu şan ve şeref sâhibi kıldık. Onları karada ve denizde taşıdık. Kendilerine güzel güzel rızıklar verdik. Yine onları yarattıklarımızın birçoğundan üstün kıldık" (İsrâ sûresi: 70) âyet-i kerimesini taşıyan o olduktan sonra bize ne düşer" dedi. Bunun üzerine emin, tevekkül sâhibi biri olduğunu anladım."
Bu mübarek zat, Hicri dördüncü asırda Dinever'de vefat etti. Son olarak buyurdu ki:
"Kimseyi, ameli kurtaramaz. Yâ Rabbi, sana, rahmetine sığınıyorum."