Ebû Ali Rodbârî
"Kalp, rûh ve nefs dışarıdan gelen kötü tesirlerden emin olunca, kalpten hikmet, nefsten hizmet ve ruhtan mükâşefe yâni gizli sırların açılması zuhur eder. Bu üç şeyden sonra da Allahü teâlânın sıfatlarının tecellilerini görme, mânevi sırlarını mütâlaa etme ve O'na âit hakikatleri anlamak nasib olur. 'Söylediklerinizin alâmeti nedir?' denilecek olursa deriz ki; sağa sola bakmamak, Allahü teâlâyı hatırlamaya mâni olan şeylerden kaçınmaktır. Nefsine bir defâ olsun lâyık olduğundan fazla kıymet vererek bakan kimse, kâinâttaki eşyânın hiçbirine ibret nazarıyla bakamaz!.."
Bu büyük mutasavvıf buyurdu ki: Tasavvuf, kalbi temizlemektir...
Ömrünü İslâm dinini öğrenmek, öğretmek, insanlara anlatıp onların dünyâda ve âhirette kurtuluşa, saâdete ermeleri için çalışan Ebû Ali Rodbâri, Mısır'da bulunduğu sırada rahatsızlandı. Hastalığı sırasında başını kız kardeşi Fâtıma'nın dizine koydu. Ölüm hâli yaklaşmıştı. Gözlerini açtı ve;
"En yüksek rütbeye ulaştırdık"
"İşte semâların, göklerin kapıları açıldı. Cennetler de süslenmiş. Birisi de şöyle diyor: 'Ey Ebû Ali! Her ne kadar senin muradın değil idiyse de, işte biz seni en yüksek ve en son rütbeye ulaştırmış bulunuyoruz' buyurdu."
Sonra da şu meâldeki şiiri okudu:
"Ulûhiyyetine yemin ederek söylüyorum. Seni temâşâ edene kadar hiçbir şeye severek bakmadım..."
Bu sözlerden sonra Kelime-i tevhidi söyleyerek rûhunu teslim etti ve hakiki sevgilisine kavuştu...