Ebû Mensûr Ve Imân E­den Ya­hu­di

ONA MU­HAB­BET DU­YU­YOR­DU
Ni­za­mi­ye Med­re­se­si'nde­ki fı­kıh âlim­le­ri­nin soh­bet­le­ri­ne de­vam eder­dim. On­la­rın çok za­man, "Ebû Men­sûr Hay­yât, Kur'ân-ı ke­ri­min kı­ra­atı­nı iyi bi­lir, ma­na­sı­nı an­lar, harf­le­ri söy­le­yi­şin­den ve se­sin­den, Kur'ân-ı ke­rim­den ne ka­dar çok lez­zet al­dı­ğı an­la­şıl­mak­ta­dır" der­ler­di. On­la­rın böy­le söy­le­me­le­ri kal­bim­de Ebû Men­sûr haz­ret­le­ri­ne kar­şı mu­hab­be­te se­bep ol­du. Öy­le ol­du ki, gi­dip on­dan ders ala­rak, onun yo­lu­na tâ­bi ol­ma­yı ar­zu­lar ol­dum. Her na­maz­dan son­ra: "Yâ Rab­bi! Sa­na han­gi yol­dan yak­la­şa­bi­le­ce­ği­mi, han­gi âli­me tâ­bi ol­ma­mın uy­gun ol­du­ğu­nu ba­na gös­ter" di­ye Al­la­hü te­âlâ­ya yal­va­rır ol­dum...
Bir ge­ce rü­yâm­da, Ebû Men­sûr Hay­yât haz­ret­le­ri­nin mes­ci­di­ne doğ­ru gi­di­yor­dum. Mes­ci­din bah­çe ka­pı­sın­da bir hay­li in­san top­lan­mış­tı. On­la­ra ne için top­lan­dık­la­rı­nı sor­dum. Re­sû­lul­la­hın (sal­lal­la­hü aley­hi ve sel­lem) Ebû Men­sûr haz­ret­le­ri­nin mes­ci­di­ni şe­ref­len­dir­dik­le­ri ve be­ra­ber­ce içe­ri­de ol­duk­la­rı­nı söy­le­di­ler. Ebû Men­sûr haz­ret­le­ri­nin câ­mi­inin bah­çe­sin­de bu­lu­nan oda­sı­na doğ­ru yö­nel­dim. Oda­da Ebû Men­sûr haz­ret­le­ri ile Re­su­lul­lah efen­di­miz otu­ru­yor­du. Yan­la­rı­na yak­la­şıp se­lâm ver­dim. Se­lâ­mı­mı al­dı­lar. Yan­la­rı­na otur­dum. Da­ha ben hiç­bir şey söy­le­me­den Ebû Men­sûr haz­ret­le­ri, Re­sû­lul­la­ha be­nim hâ­li­mi arz et­ti. Re­sû­lul­lah da ba­na dö­nüp, üç de­fa 'Sa­na tav­si­yem, bu zâ­tın men­sub ol­du­ğu mez­heb­dir... bu­yur­du. Hay­ret­le uyan­dım. He­men gi­dip o mü­ba­re­ğin ta­le­be­si ol­dum."

BÖY­LE KA­LA­BA­LIK GÖ­RÜL­ME­Dİ!..
Ta­le­be­le­rin­den Si­le­fi an­la­tır:
"Ho­cam Ebû Men­sûr Hay­yât'ın ce­na­ze­sin­de bu­lun­dum. O za­ma­na ka­dar öy­le bir ka­la­ba­lık top­lan­dı­ğı­nı gör­me­miş­tim. İn­san­lar be­re­ket­len­mek için onun ce­na­ze na­ma­zı­nı kıl­mak is­ti­yor­lar­dı. İlk ön­ce Kasr Câ­mi­i'ne gö­tü­rül­dü. Ora­da na­ma­zı kı­lın­dık­tan son­ra, iz­di­ham­dan na­maz kı­la­ma­yan­lar, Men­sûr Câ­mi­i'nde ikin­ci de­fa na­ma­zı­nı kıl­dı­lar. Ce­na­ze­de­ki bu ka­la­ba­lı­ğı, bir İs­lâm âli­mi­ne bu de­re­ce il­ti­fat edi­lip kıy­met ve­ril­me­si­ni, Müs­lü­man­la­rın hü­zün­lü ve coş­kun ha­re­ket­le­ri­ni, ke­nar­dan sey­re­den bir Ya­hu­di­nin kal­bi yu­mu­şa­dı. Al­la­hü teâ­lâ, bu mü­ba­rek zâ­tın hür­me­ti­ne o Ya­hu­di­ye hi­dâ­yet ver­di. Ke­li­me-i şe­hâ­det ge­ti­rip Müs­lü­man ol­du. Çar­şam­ba gü­nü ve­fât et­ti, per­şem­be gü­nü güç­lük­le def­ne­di­le­bil­di."