Ebü'l-abbâs Dercinî

Allahü teâlânın birinci emri iman etmektir. Birinci yasak ettiği şey de küfür, yani imansızlıktır. İman demek, Muhammed aleyhisselâmın, Allahü teâlânın son Peygamberi olduğuna inanmaktır. İman edilecek şeyleri işitip de, inanmamış kimse, kelime-i tevhid söylese, yani Lâ ilâhe illallah Muhammedün resûlullah dese, Müslüman olmaz. (Âmentü billâhi...) de bulunan altı şeye inanan ve Allahü teâlânın emirlerini ve yasaklarını kabul ettim diyen kimse, Müslüman olur. İtikat bilgilerini, yani inanılması lazım olan din bilgilerini, Eshâb-ı kirâmdan doğru olarak öğrenip, kitaplara yazan İslam âlimlerine ehl-i sünnet âlimleri denir. Bunlar dört mezhebin birinde ictihad derecesine yükselmiş olan âlimlerdir. Bu âlimler Kur'an-ı kerimin manasını kendi akılları ile kendi görüşleri ile anlamaya kalkışmamış, yalnız Eshâb-ı kirâmdan öğrendiklerine inanmışlardır. Kendi anladıklarına uymamışlar, Peygamberimizin bildirdiği doğru yolu yaymışlardır.
Her Müslüman, çocuklarına (Âmentü billâhi ve melâiketihi ve kütübihi ve rüsülihi vel yevmil-âhiri ve bil kaderi hayrihi ve şerrihi minallâhi teâlâ vel-bâ'sü ba'delmevti hakkun eşhedü en lâ ilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühû ve resûlühu) ezberletmeli, manasını iyice öğretmelidir. Çocuk bu altı şeyi öğrenmez ve inandığını söylemezse, bâlig olduğu zaman Müslüman olmaz, mürted olur. Bir kâfir, bir kelime-i tevhid söylemekle mü'min olduğu gibi, bir mü'min de bir söz söylemekle kâfir olur.
Her Müslüman sabah ve akşam, şu iman duasını okumalıdır: (Allahümme inni e'ûzü bike min en-üşrike bike şey-en ve ene a'lemü ve estağfirü-ke li-mâ lâ-a'lemü inneke ente allâmülguyûb).
Bir Müslüman, âlimlerin söz birliği ile küfre sebep olacağını bildirdikleri bir sözün veya işin küfre sebep olduğunu bilerek, tehdit edilmeden, istekle ciddi olarak veya güldürmek için söyler, yaparsa, manasını düşünmese dahi imanı gider, mürted olur.