İbni Abbas radıyallahu anh anlatıyor: İki adam Resûlullah efendimize (sallallahü aleyhi ve sellem) gelip dâvâlaştılar. Resûlullah efendimiz alacaklı kişiden delil ve şahit göstermesini istedi. Alacaklının ise delil ve şahidi yoktu. Bundan sonra borçlu kimseye yemin etmesini teklif etti. Borçlu da "Kendisinden başka ilah olmayan Allah'a" yemin etti. Adamın yemin etmesinden sonra Peygamber efendimiz kendisine:

"Hayır, sen alacaklının iddia ettiği gibi yapmışsın. Fakat 'Lâilâhe illallah' sözünü ihlas ile söylediğin için Allah seni mağfiret etti" buyurdu. (Çünkü o anda Cebrail aleyhisselâm gelmiş ve Peygamber efendimize borçlunun yalan yere yemin ettiğini, fakat Kelime-i tevhidi ihlasla söylediği için Allahü teâlânın kendisini affettiğini haber vermişti.)

Hazreti Ali radıyallahü anh anlatıyor:

Fatıma'nın (radıyallahü anhâ) el değirmeni ile un öğütmekten elleri acıyordu. Bu acısından dolayı bir hizmetçi ihtiyacını arz etmek maksadıyla Peygamber efendimize şikayette bulunmaya geldi. Resulullah efendimiz, ganimet malı olarak Müslümanlara un dağıtıldığını haber almış, fakat bu undan kendisine bir hisse almıştı. Bu hususu Hazreti Âişe'ye (radıyallahü anhâ) söyledi. Peygamber efendimiz eve gelince Âişe radıyallahü anhâ, Fatıma'nın anlattığı meseleyi kendilerine bildirdi. Bunun üzerine Peygamber efendimiz bize geldi. Biz yatmış bulunuyorduk. Geldiğini görünce kalkmaya başladık. Resulullah efendimiz: "Yerinizde kalın" buyurdu ve Fâtıma ile benim aramda oturdu. Ayağı karnıma değmişti de serinliğini hissediyordum. Hemen buyurdular ki:

"İstediğinizden daha hayırlısını size haber vereyim mi? Yatmaya gittiğiniz vakit 33 defa Sübhanallah, 33 defa Elhamdülillah, 33 defa Allahüekber deyin. Bu, sizin için istediğiniz hizmetçiden daha hayırlıdır."