Edîb ve şâir Behiştî

Osmanlılar zamânında Edirne’de doğup büyüyen Behiştî hazretleri, tasavvuf büyüklerinden olup aynı zamanda iyi bir edip ve şair idi. Merkez Efendinin sohbet ve hizmetinde kemâle gelmiştir...

Behiştî hazretleri, Osmanlılar zamânında yetişen İslâm âlimlerinden ve tasavvuf büyüklerindendir. Aynı zamanda büyük edîb ve şâir olan bu mübarek zatın asıl ismi Ramazan’dır. Ancak o “Behiştî” diye tanındı. Edirne vilâyetine bağlı Vize kasabasında doğup yetişti. Daha çok Çorlu’da ikâmet etti...

Merkez Efendi’nin talebesi...
Doğup yetiştiği şehirde, zamânın âlimlerinden ilim öğrenen Behiştî, bu maksatla çeşitli yerlere gitti. Zamânının büyük âlim ve fâdıllarından olan Muhaşşî Sinân Efendinin yanında dânişmend, yardımcı iken, İstanbul’daki evliyânın büyüklerinden Merkez Efendi hazretlerinin talebeleri arasına girerek, o büyük zâttan feyz almaya başladı.
Merkez Efendinin sohbet ve hizmetinde yetişerek kemâle geldikten sonra Çorlu’ya gidip yerleşti. Uzun seneler, imâmlık, vâizlik ve hatîblik yaptı. Fesâhat ve belâgatı çok kuvvetli idi. İfâdesi çok güzel olup, herkes onun tesirli vaaz ve sohbetlerinde bulunmak için can atardı. Şöhreti her tarafa yayıldı.
Behiştî, Çorlu’da kaldığı evin yanında bir tekke yaptırdı. Orada talebelere ders okuttu. Birçok kimse kendisinden istifâde etti. Vefâtına kadar, burada ilme ve ilim tâliplerine hizmet eden Behiştî, 1571 (H.979) senesinde vefât edince, tekkesinin avlusunda defnolundu...

“Ölümü hiç aklından çıkarma!”
Bu mübarek zat, son günlerinde buyurdu ki:
“İnsanların hayırlısı, şehveti kalbinden çıkararak Rabbine itaat yolunda nefsine isyan eden kimsedir. Allah dostlarına gelince, o, Allahü teâlânın zatını sever ve zatının nurları ile bereketlenir. Resulullah efendimizden başka kimseyi gözü görmez. Ölümü hiç aklından çıkarmaz fakat onu sever; çünkü ölüm, sevgiliyi sevgiliye kavuşturur.”
Sonra biraz sustu ve meali şerifi “Rableri, onları rahmet ve rızası ile, kendinde devamlı nimetler bulunan Cennetler ile müjdeler. Onlar Cennette ebedi kalırlar. Onlara Allah indinde büyük ecir vardır” olan ayet-i kerimeyi okudu ve son nefesini verdi.