Ehl-i Beytime Iyilik Edene Şefaat Ederim
Âişe-i Sıddika "radıyallahü teâlâ anha" diyor ki: Peygamber Efendimizden "sallallahü aleyhi ve sellem" ne zaman Hadice'nin "radıyallahü teâlâ anha" ismini işitsem gayretime dokunurdu. Bununla berâber, Onu görmemiştim. Onu çok sevdikleri için, onun akrabâsına hediye gönderirlerdi. Bâzen latife yollu, dünyada sanki Hadice'den başka kadın yok mu? derdim. (O; şöyle şöyle! Böyle böyle idi ve benim ondan evlatlarım vardı!) buyururlardı.
Abdüllah ibni Abbâs "radıyallahü teâlâ anh" diyor ki: Peygamberimiz buyurdu ki: (Abbâs bendendir ve ben ondanım!)
Ebû Hüreyre "radıyallahü teâlâ anh" diyor ki: Peygamberimiz buyurdu ki: (Sizin iyileriniz, benden sonra, Ehl-i beytime iyilik edenlerdir.)
İmâm-ı Ali diyor ki: Peygamberimiz buyurdu ki: (Ehl-i beytime iyilik edenlere, kıyâmet günü şefaat ederim!) Yine imam-ı Ali diyor ki: Peygamberimiz buyurdu ki, (Sırât köprüsünden ayakları kaymadan geçenler, Ehl-i beytimi ve Eshâbımı çok sevenlerdir.)
Ebû Bekir "radıyallahü teâlâ anh"diyor ki: Resûlullahın yanında imam-ı Hasen "radıyallahü teâlâ anh" vardı. Bir kere bize, bir kere Hasen'e bakarak (Benim bu oğlum seyyiddir, efendidir. Ümit ederim, beklerim ki, Allahü teâlâ, onun ile, Müslümanlardan iki fırkanın arasını bulur.) Yâni Müslümanlardan iki fırka sulh ederler buyurdu.
Üsâme bin Zeyd "radıyallahü teâlâ anh" diyor ki: Peygamber Efendimizi gördüm. Hasen ve Hüseyin "radıyallahü teâlâ anhüma" mübârek kucağında oturuyorlardı. Buyurdu ki: (Bu ikisi, benim oğullarımdır ve kerimemin oğullarıdır. Yâ Rabbi! Ben bunları seviyorum. Sen de sev ve bunları sevenleri de sev!)
Enes "radıyallahü teâlâ anh" diyor ki: Resûlullaha Ehl-i beytin içinden en çok kimi seviyorsunuz? diye sordular. Buyurdu ki: (Hasen ile Hüseyin'i.)
Ebû Hüreyre "radıyallahü teâlâ anh" diyor ki: Peygamberimiz imam-ı Ali'ye "radıyallahü teâlâ anh" karşı buyurdu ki: (Fâtıma bana senden daha sevgilidir. Sen bana, ondan daha azizsin! [yâni kıymetlisin])