Evliyânın kabirlerine giderek, Allahü teâlâdan bir dilekte bulunurken, onları vesile etmek, vesile olmaları için onlara yalvarmak câiz olduğu, çeşitli yollardan isbât edilmektedir. Mâide sûresi otuzsekizinci âyet-i kerimesinde meâlen, (Ey müminler! Allahü teâlâdan korkun ve Ona yaklaşmak için vesile arayın!) buyuruldu. Bütün tefsirler, vesilenin Allahü teâlânın sevdiği, beğendiği şeylerden her biri olduğunu bildiriyor. Nisâ sûresinin yetmişdokuzuncu âyetinde meâlen, (Resûle itaat eden, Allaha itaat etmiş olur) buyuruldu. Bunun içindir ki, İslâm âlimlerinin çoğuna göre, birinci âyet-i kerimedeki vesile, Resûlullah demektir. Böyle olunca, Peygamberleri ve onların vârisleri olan velileri, sâlih Müslümanları vesile etmek, onların yardımları ile Allahü teâlâya yaklaşmak câiz olmaktadır. Peygambere karşı söylemek, yalvarmak küfür ve şirk olsaydı, namaz kılanların hepsinin kâfir olması lâzım gelirdi.

Muhammed bin Süleymân'ın yukarıda yazılı fetvâsına göre, Vehhâbilerin de kâfir olmaları lâzım olurdu. Çünkü her Müslüman, namazda otururken, (Esselâmü aleyke eyyühen-Nebiyyü ve rahmetullah) diyerek Resûlullaha selâm vermekte ve o yüce Peygambere duâ etmektedir.

Kabirleri ziyâret etmekte ve evliyâyı vesile ederek duâ etmekte faydalar vardır. Hadis-i şeriflerde, (Mümin, mümin kardeşinin aynasıdır), (Mümin, müminin aynasıdır) buyuruldu. Bu hadis-i şeriflerden anlaşılıyor ki, ruhlar, birbirlerinin aynaları gibidir. Birbirlerinde görünürler. Kabir başında, o veliyi düşünüp, vesile eden kimsenin ruhuna, velinin ruhundan feyiz gelir. Hangisinin ruhu zayıf ise, kuvvetlenir. Birleşik iki kaptaki sıvı gibidir. Yüksek olan ruh zarar eder. Kabirdekinin ruhu aşağı derecede ise, ziyâret edenin ruhu sıkıntı duyar. Bunun içindir ki, İslâmiyetin başlangıcında, kabir ziyâreti yasak edilmişti. Çünkü mezarda olanlar, câhiliyye zamanından kalmış olanlardı. Müminler de ölmeye başlayınca, kabir ziyâretine izin verildi...

Peygamberin veya bir velinin kabri ziyâret edilince, o veli düşünülür. Hadis-i şerifte, (Sâlihler düşünüldüğü zaman, Allahü teâlâ merhamet eder) buyuruldu. Bu hadis-i şeriften anlaşılıyor ki, kabir ziyâret edene, Allahü teâlâ merhamet eder. Merhamet ettiği kulunun duâsını kabul buyurur.