Âlemlerin Rabbi olan Allahü teâlâya hamd olsun. Yaratılmışların en üstünü olan Muhammed aleyhisselâma, O'nun temiz ve yüksek âline ve eshâbına salât ve selâm olsun. Önceden beri, kırk hadis-i kudsi ve kırk hadis-i şerifi açıklamayı arzuluyordum. Bu arzuma uygun olarak topladığım hadis-i şeriflerle bu kitabı yazdım. Yazmış olduğum hadis-i şeriflerdeki esrârı açıkladım. Bizden önce gelen âlimlerin yaptığı gibi, kırk hadis-i şerif ve hadis-i kudsi topladım. Onlara uyarak, o büyük âlimlerin halleriyle hallenmek ve onlara benzemek istedim. Bu işe, Allahü teâlânın ihsânına kavuşmak arzusu ile giriştim ve O'ndan yardım istedim. Ortaya çıkan bu kıymetli eseri, Arab ve Acem'in sultânı, herkese karşı ihsân sahibi, karanlıkta parlayan ay gibi adâlet dağıtıcısı, kılıcı ile Allahü teâlânın dininin yayıcısı, ilim ve kelam sahibi Sultan Bâyezid bin Muhammed Hân zamanında yazdım. Allahü teâlâ onun zaferlerini devamlı eylesin. Düşmanlarına karşı gücünü ve kuvvetini, zayıf ve kimsesizlere de mürüvvet ve ihsânını kat kat yüksek eylesin. Devletini dâim kılsın.

Hadis-i şerifte buyuruldu ki: "Kim bir kavme benzerse, o kavimden olur." Başka bir hadis-i şerifte; "Kim ümmetim için dinine âit kırk hadisi hıfzederse, Hakk teâlâ onu kıyâmet gününde fakih, âlim olarak haşreder" buyuruldu.

Şerh: Allahü teâlâ, yere ve göğe, bütün sıfatları ile tecelli buyurmadı. Fakat, Allahü teâlâdan başkasına kul ve köle olmaktan kurtulmuş olan mümin kulunun kalbine, bütün isimleri ve sıfatları ile tecelli buyurdu. Böyle bir kul, nûr deryasına gark olur. Bu sebeple, âdemoğlu, vera ve takvâ sahibi olmak sûretiyle cenâb-ı Hakk'ın esmasının tecelligâhı olmaya gayret göstermelidir.

"Ey âdemoğlu! Dünyâ sevgisini kalbinden çıkar. Çünkü ben, benim sevgimle dünyâ sevgisini bir arada bulundurmam."

Şerh: Dünyâ sevgisi zulmettir. Zulmetten çık! Tâ ki, sana muhabbetimin nûru ile tecelli edeyim. Dünyâ sevgisi ile ölmüş olan kalbini dirilteyim manâsınadır.