Fâris Bin Îsâ Bağdâdî
Bu mübarek zat, borç almaktansa aç dolaşmayı tercih ederdi ve;
"Bir borçlu, borçlu olduğu hâlde ölürse, kıyâmette alacaklısının önünde mahcup olur. Borçlu ile kanâat arası, doğu ile batı kadar uzaktır. Sûfinin, ödünç almaktansa ölmesi daha iyidir" derdi.
Kendisi anlatır:
"Hallâc-ı Mensûr'a 'Mürid kimdir?' diye sordum. 'Mürid, maksadı Allahü teâlâ olan ve O'na kavuşmayınca hiçbir şeye meyletmeyen kimsedir' buyurdu."
"Nefsine biraz istirahat ver, ona bu kadar yüklenme" diyen dostlarına; "Allahü teâlâya kavuşacağım yolu kesemem" buyurdu.
"Cüneyd-i Bağdâdi hazretleri çok namaz kılardı. Ölüm vaktinde de ders yapıyorduk ve o imâ ile namaz kılıyordu.
Allahü teâlânın muhabbetiyle yananların kalpleri, Allahü teâlânın nûru ile aydınlanmıştır. Bunlar şevke gelince; bu nur, gökle yer arasını aydınlatır. Sonra Allahü teâlâ bunları meleklerine takdim eder ve; 'Bunlar bana kavuşmak isterler, siz şâhid olun ki, ben bunlara onlardan daha çok hasretim' buyurur."
"ÂRİF, HEP KORKU İÇİNDEDİR!"
Zünnûn-i Mısri hazretlerinden nakleder:
"Kim güzel amelini riyâkârlıkta kullanırsa, onun yaptığı iyi ameller günaha dönüşür... Bir dostum vefât etmişti. Bir gün rüyâmda gördüm. Allahü teâlânın kendisine nasıl muâmele ettiğini sordum. Allahü teâlânın; 'Ben seni affettim. Sen dünyâda fakirlere, benim rızam için yiyecek götürüyor, onları doyuruyordun' buyurduğunu anlattı."
Fâris bin Îsâ Bağdâdi hazretleri vefat etmeden önce buyurdu ki:
"Ârif, her gün korku içindedir. Çünkü o, hesap vaktinin her saat yaklaştığını yakinen bilmektedir..."