Filibeli Tevfik Efendi

Hazreti Ebû Bekr'in ve Hazreti Ömer'in (radıyallahü anhüma) üstünlüklerini ve Cennetlik olduklarını bildiren nice hadis-i şerifler vardır. Eshâb-ı Kirâmın (radıyallahü anhüm), Muhacirlerin, Bedir, Uhud, Bi'at-ür-rıdvân ve diğer gazâlarda bulunanların üstünlüklerini bildiren yüzlerce hadis-i şerif, bu iki halifeyi de, medh ve sena etmektedir.

Bu ümmetin en üstününün Ebû Bekr ve ondan sonra Ömer olduğunu, Eshâb-ı kirâm (radıyallahü anhüm) ve Tâbiin-i izam söz birliği ile bildirmişlerdir. Hazreti Ebû Bekr halife seçildikten sonra, Eshâb-ı kirâmdan hiçbiri buna karşı bir şey söylemedi. Hazreti Ebû Bekr, kendisinden sonra Hazreti Ömer'in halife olmasını vasiyet ettiği zaman, Eshâb-ı kirâmdan hiçbiri buna karşı bir şey söylemedi. Abdürrahmân bin Avf, Hazreti Osman'ı halife seçerken, Şeyhayn'ın (radıyallahü anhüma) yolunda bulunmasını şart koştu. Hazır olanların hiçbiri buna karşı bir şey söylemedi.

Hazreti Ali, halife iken çeşitli yerlerde, Şeyhayn'ın kendinden üstün olduklarını çok söylerdi. Bu sözüne karşı şüpheye düşenleri azarlardı. Buhâri'de diyor ki: Enes bin Mâlik; "Ebû Bekr (radıyallahü anh), Resûlullahın en yakınıdır. Birçok yerde Resûlullahın ikincisi olmuştur. Başımıza onun gelmesi lâzımdır. Kalkınız ona bi'at ediniz!" dedi. Yine Buhâri'de Enes bin Mâlik diyor ki: "Bir kimse, Peygamber efendimize (sallallahü aleyhi ve sellem) kıyâmet alâmetlerini sordu. "Kıyâmet için ne hazırladın?" buyurdu. "Hiçbir şey yapmadım. Yalnız Allahü teâlâyı ve O'nun Resûlünü çok seviyorum" dedi. "Kıyâmette, sevdiklerinin yanında olursun!" buyurdu. Resûlullahın bu sözünü işitince çok sevindim. Ben de, Peygamber efendimizi (sallallahü aleyhi ve sellem), Ebû Bekr'i ve Ömer'i çok seviyorum. Onlar gibi olamadı isem de, bu sevgimin, beni onların yanında bulundurmasını istiyorum dedim."