Gözü Yaşlı Mutasavvıf Ahmed Bin Abdurrahmân
Ahmed bin Abdurrahmân hazretleri, gündüz oruç tutar, gecenin son üçte birinde uyanık olurdu. Allah korkusundan çok ağlardı. Çok zikredip devamlı Allah der ve buyururdu ki: "İş budur bundan başkası hiçtir."
Bu mübarek zat, dünyâya hiç değer vermez eline geçen malı fakirlere dağıtırdı. Fazla bir geliri de yoktu. Birkaç hurma ağacı vardı. O ağaçların hurmalarını satıp, parası ile çocuklarına giyecek alır, kalanı ile de geçimini temin ederdi. Görünüş itibâri ile bu az para, hiç yetmeyecek zannedilirdi. Fakat o paranın bereketi çok olurdu ve o para, bir sene boyunca yeterdi.
Bir sene âfet oldu. Meyvelerin büyük bir kısmı telef oldu. Çok az kısmı kaldı. Ahmed bin Abdurrahmân'ın amcasının oğullarından biri; "O, zâten az meyve alıyordu. Parası zor yetiyordu. Bu sene âfet oldu. Bu seneki aldığı ona hiç yetmez" diye düşünüp, onun için başkalarından yardım toplamayı istedi ve bu hâli ona bildirdi. O da; "Lüzum yok, kalan bize kafi gelir" buyurdu. Hakikaten o az gelir, o sene de yetti.
Sağ yanı üzerine yattı ve...
Vefâtına yakın hastalanan Ahmed bin Abdurrahmân hazretlerine, hâlinin nasıl olduğu sual edildiğinde; "Dünyâya düşkün olanlar, dünyâ nimetlerinden lezzet aldıkları gibi, sâlihler de, Allahü teâlâdan gelen belâ ve musibetlerden öyle lezzet alırlar" buyurdu.
Bundan sonra abdest aldı. Öğle namazını kıldı. Namazdan sonra kıbleye karşı sağ yanı üzerine yattı. Allahü teâlâyı zikir ve tesbih etmeye başladı. Rûhunu teslim edinceye kadar böyle devâm etti...
Ahmed bin Abdurrahmân'ın bu hâline şâhid olanlar, ona ziyâdesiyle gıpta ettiler. Kendi ölümlerinin de böyle hayırlı ve kolay olması için Allahü teâlâya duâ ettiler...