Şüphesiz ki, hazret-i Fâtıma'nın "radıyallahü anhâ" evlatları, kendilerinden sonra gelenlerden daha faziletlidirler, üstündürler. Çünkü onlar, Allahü teâlânın kendilerinden ricsi giderdiği temiz bir nesil, sülâle-i tâhiredirler. Allahü teâlâ onları tertemiz kılmıştır. Onlar Ehl-i beyt-i Resûldürler. Resûlullah "sallallahü aleyhi ve sellem" Efendimiz buyurdu ki: "Ehl-i beytim Nûh aleyhisselâmın gemisi gibidir. Ona binen kurtulur." Yine buyurdu ki: "Ey insanlar! Size iki şey bırakıyorum. Allahü teâlânın kitâbını ve Ehl-i beytimi. Onlara yapışırsanız dalâlete düşmezsiniz." Yine buyurdu ki: "Âl-i Muhammedi sevmek sırattan geçmeye vesiledir." Çünkü Resûlullah Efendimiz sırat üzerinde bulunacaktır. İbn-i Mâlik hazret-i Ali'den "radıyallahü teâlâ anh" şöyle bildirmekdedir:

Resûlullah Efendimiz gökten inen rahmete (yağmura) bakarak; "Kim bana dua eder" buyurdu ve iki kerre tekrar etti. Hazret-i Zeyneb "radıyallahü anhâ" "Ben dua ederim yâ Resûlallah" dedi. Bunun üzerine; "Öyleyse Ali'ye, Fâtıma'ya, Hasan'a ve Hüseyin'e dua et" buyurdu. Sonra hazret-i Hasan'ı sağ tarafına, hazret-i Hüseyin'i sol tarafına, hazret-i Ali'yi ve hazret-i Fâtıma'yı karşısına aldı. Onların üzerini bir aba ile örttü ve şöyle buyurdu: "Her peygamberin Ehl-i beyti vardır. Bunlar da benim Ehl-i beytimdir" buyurdu. Zeynep "radıyallahü anhâ"; "Yâ Resûlallah, ben de sizin aranıza gireyim" dedi. Resûlullah Efendimiz "Sen yerinde dur. Sen inşâallah hayra kavuşacaksın" buyurdu. Sonra Resûlullah Efendimiz de o abanın altına girdi. Bu sırada Cebrâil aleyhisselâm gelip, onlarla teberrük için, o da abanın altına girdi. Allahü teâlâ Ahzâb sûresi 33'üncü âyetinde meâlen (... Ey Ehl-i Beyt! Şübhesiz Allah, sizin ricisden (günahtan) uzak olmanızı istiyor) buyurdu.