Hanbelî Fıkıh âlimi Abdülhâlık Bin Îsâ
İbn-i Akil hazretleri, Ebû Ca'fer Abdülhâlık için şunları söylemiştir:
"Ferâiz ilminde çok âlim idi. Herkes kendisine hürmet ve tazim ederdi. Devlet başkanı, vefâtında cenâzesini yıkaması için Abdülhâlık'ı vasiyet etti. Onunla bereketlenmek istedi. Şerif Abdülhâlık hazretlerinin çok eseri olup bunlardan birisi "Ru'ûs-ül Mesâil" kitabı, diğeri de "Şerh-ül-Mezheb"dir. İmâm-ı Ahmed'in fazileti hakkında ve Hanbeli mezhebi ile ilgili eserleri vardır. Zamanındaki Hanbeli fıkıh âlimleri ondan ders okudular."
Ömrünü Allahü teâlânın dinini, Ehli sünnet i'tikâdını öğretmekle geçiren Ebû Ca'fer, zamanındaki bid'at sahibi olanları kuvvetli delillerle susturdu. Herkes onun bildirdiği imân ve İslâm bilgileri üzerine amel ettiler. Zamanında bazı hasetçilerin iftirası sebebiyle hapishâneye kondu. Hapishânede, hiçbir şey yemeyip oruç tuttu.
Kâdı Ebû Hüseyin şöyle anlattı:
"Hapiste iken ben onun yanında idim. Baktım ki, Kur'ân-ı kerimden (Sabır ve namaz üzerine durun) (Bekâra-153) meâlindeki âyet-i kerimeyi okuyordu. Sonra bana dönerek, 'Sabrın ne olduğunu bilir misin? Sabır oruç demektir' buyurdu. Sonra hapishâneden çıkarıldı...
"BENİM VAKTİM TAMAMDIR!"
İbn-i Cevzi şöyle anlatır: Şerif Ebû Ca'fer hazretlerinin hastalığı şiddetlendiğinde, iki kişi koluna girip odanın kapısının önüne çıkardılar. O zaman "Ölüm geliyor. Benim vaktim tamamdır. Ehlimi göreyim, beni evime götürün" dedi. Oraya götürdüler ve orada vefât etti. Vasiyetnamesinde, "Allahü teâlâ şahittir ki, benim bir ipim ve bir de kovam vardır. Başka bir şeyim yoktur. Benim yolum kitap, sünnet ve icmâ-i ümmettir. Dört mezhep imâmlarının gösterdiği yolda bulununuz. Benim cenâzemi Mensûr Câmii'nde kılınız. Her şeyi kolaylaştıran Allahü teâlâdır, öldüğümde bağırıp çağırmayın, üstünüzü, başınızı yırtmayın. Kim böyle yaparsa, Allahü teâlâya hesap verecektir" yazmıştır.