Ebû Hüreyre radıyallahu anh dedi ki: Resûlullah "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" efendimiz şöyle buyurdu: "Allahü teâlânın bir kısım melekleri vardır ki, onlar yollarda gezer, zikir ve ibadet meclislerini ararlar. Zikir ve ibadetle meşgul olan bir topluluk gördüler mi, 'buraya geliniz' diye biribirlerine çağırırlar. Melekler toplanıp kanatları ile onları kuşatırlar. Sonra kullarının hallerini en iyi bilen Rableri, meleklere sorar: 'Kullarım ne diyor?' Melekler: 'Seni teşbih ediyorlar, tekbir ediyorlar, hamd ve tazimde bulunuyorlar.' Allahü teâlâ: 'Onlar beni gördüler mi?' diye sorar. Melekler: 'Hayır, seni görmediler' derler. Allahü teâlâ: 'Beni görmüş olsalardı nasıl olurdu?' diye sorar. Melekler: 'Seni görmüş olsalardı, daha çok ibadet eder, daha çok tazim ve tesbihte bulunurlardı' diye cevap verirler. Allahü teâlâ: 'Benden ne diliyorlar?' diye sorar. Melekler: 'Cenneti diliyorlar' derler. Allahü teâlâ: 'Onlar cenneti gördüler mi?' diye sorar. Melekler: 'Hayır yâ Rabbi, görmediler' derler. Allahü teâlâ: 'Görmüş olsalardı nasıl olurdu?' diye sorar. Melekler: 'Görmüş olsalardı, iştiyakları daha çok olurdu' derler. Allahü teâlâ: 'Onlar neden bana sığınıyorlar?' diye sorar. Melekler: 'Cehennemden sığınıyorlar' derler. Allahü teâlâ: 'Onlar cehennemi gördüler mi?' diye sorar. Melekler: 'Hayır, görmediler' derler. Allahü teâlâ: 'Görmüş olsalardı nasıl olurdu?' diye sorar. Melekler: 'Görmüş olsalardı daha çok korkarlardı' diye cevap verirler. Allahü teâlâ: 'Siz şahit olun ki, onları mağfiret etim' buyurur. Meleklerden biri: 'Mecliste bulunan filan kişi onlardan değildir. Kendisinin bir işi sebebiyle oraya

gelmiştir' der. Allahü teâlâ: "Orası zikir ve ibadet meclisidir; yanlarına gelip oturan kimse de oradakilerin sebebi ile saadete erer' buyurur."