Abdullah ibni Abbâs'ın (radıyallahü anhümâ) rivâyet ettiği bir hadis-i şerifte buyruldu ki: "Bir kimse sabaha çıktığında bin defâ (Sübhânellahi ve bi-Hamdihi) derse, nefsini Allahü teâlâdan satın almış olur." Birçok veli de; "Bunu söylemeye devâm etmelidir" buyurmuşlar, kendileri söyledikleri gibi talebeleri ile sevenlerine de söylemeyi emir buyurmuşlardır...

Seyyid Ebû Bekr hazretleri hatm-i tehlilin faziletiyle ilgili olarak buyurdu ki: "Âlimler, tasavvuf büyükleri bu hatm-i tehlil okunmasına çok ehemmiyet verirlerdi. Bu güzel ve mühim âdeti devâm ettirmeleri ve ihmâl etmemeleri için de dostlarına, tanıdıklarına tavsiyelerde bulunurlardı. Âlimlerimiz, bir mevtânın rûhuna hatm-i tehlil sevâbı hediye edilince, o mevtâ imân ile vefât etmiş ise, Allahü teâlânın o mevtânın günahlarını affedip, Cehennem'den âzâd edeceğini bildirmişlerdir. Bu hususta İmâm-ı Râfi'i'nin bildirdiği bir hâdise şöyledir: (Keşf sâhibi bir genç vardı. Bir gün bu gencin annesi vefât etti. O genç ağlayıp sızlamaya, büyük üzüntü ile gözyaşları dökmeye başladı. Bu hâlin sebebini soranlara da; 'Annemi Cehennem'e götürdüler. Elemim bunun içindir' dedi. Gencin orada bulunan dostlarından birisi ellerini açarak dedi ki: 'Yâ Rabbi! Ben yetmiş bin kelime-i tevhid okumuştum. Sen şâhid ol ki, o hatm-i tehlilin sevâbını [bu gencin annesi olan o mevtâya hediye ettim.] Genç keşf yoluyla annesinin durumunu murâkabe edip anladı ve sevinçle; 'Bu hediye hürmetine annemi Cehennem'den çıkardılar ve Cennet'e koydular) dedi." Bâzı büyük âlimler, bu hâdisenin ve gencin keşfinin doğru olduğunu haber vermişlerdir.

Ebû Bekr eş-Şeli'nin bu teşvik ve nasihatlerini dinleyen Terim ahâlisi, fecr ve tan yerinin ağarması ile güneşin doğması arasında, hatm-i tehlil yâni yetmiş bin kelime-i tevhid okuyup, sevâbını ölmüş kimselerin ruhlarına hediye ederlerdi.