Hazret-i Hadice (radıyallahü anha), Peygamber Efendimize, evlâdına, Müslümanlara ve insanlara çok şefkatliydi. Ev işlerini iyi bilip, mükemmel iş görürdü. Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) bu husûsta O'nun için "Hem çocuk annesi hem de ev işi tanzim eden hatun" buyurdu. Peygamberimize karşı çok hürmetkâr idi. Ne buyurursa itiraz etmeden kabul ederdi. Bu her zaman böyle oldu. Resûlullah da onu her zaman medh ederdi...

Hatta bir gün yine O'nu medh ederken, Hazreti Âişe dayanamayıp, "Cenâb-ı Hak size daha iyisini verdi" dedi. Resûlullah "Hayır, ondan iyisi verilmedi. Herkes bana yalancı dediği günlerde, o bana inandı. Herkes bana eziyet verirken, O bana yâr oldu. Üzüntülerimi giderdi" buyurdu.

Hazreti Hadice hayattayken, Peygamberimiz başka bir kadınla evlenmedi. O'nun akrabalarını gördüğü zaman hemen ayağa kalkar, onları karşılar ve yanlarına oturturdu. Eline mal geçtiğinde, onları unutmaz, hemen hediye göndererek, unutmadığını hatırladığını belirtirdi. Peygamberimiz yine onun ve diğer üstün hatunlar hakkında buyurdu: "Dört hatunun faziletleri bütün dünyâ hatunlarının faziletlerinden üstündür. Meryem bint-i İmrân, Firavn'ın imân etmiş hanımı Asiye, Hatice bint-i Hüveylid ve Fâtıma bint-i Muhammed."

Peygamberimize vahiy gelmesinden sonra idi. Müşrik Araplar, Resûlullah'a pek düşmandılar. Hazreti Hadice Resûlullah'ı devamlı koruyup, aramaktaydı. Peygamberimiz dışarıdayken, onu aramak için çıkmıştı. Cebrâil aleyhisselâm bir insan kıyâfetinde Hazreti Hadice'ye göründü. Hazreti Hadice O'na Peygamberimizi sormak istediyse de, düşmanlardan olma ihtimâlini hesaba katarak sormayıp, geri eve döndü. Peygamberimizi evde görünce, hâdiseyi O'na anlattı. Peygamberimiz buyurdu ki: "Senin gördüğün ve beni sormak istediğin o zâtın kim olduğunu biliyor musun? O, Cebrâil aleyhisselâm idi. O'nun selâmını sana bildirmemi söyledi. Şunu da sana bildirmemi söyledi ki, Cennette senin için incilerden yapılmış bir bina hazırlanmıştır. Tabii orada böyle üzüntülü, sıkıntılı ve zahmetli, külfetli şeyler bulunmayacaktır."