Helvaci Çocuk

Hasta yatağındaki mübareğe hakaretler etmeye başladılar. Onlara hiç cevap vermedi. Bu sırada sokaktan, helva satan bir çocuğun "Helvacııı..." sesi geldi. Mübarek, hemen bir talebesini gönderip helvacıyı çağırttı. Çocuğa, "Helvanın hepsini kaça satarsın?" dedi. Çocuk: "Yarım küsur dirhem" dedi. Mübarek:"Küsurunu bırak, yarım dirheme ver ve hepsini misafirlere dağıt, ağızları tatlansın da gönülleri hoş olsun" dedi. Biraz sonra helvacı çocuk, helvanın parasını istedi. Mübarek zat: "Evladım, param olsa burada bekleyen alacaklılara dağıtırdım. Biraz bekle" dedi. Bunun üzerine çocuk ağlamaya başladı. Ağlaması gittikçe yükseliyor, hıçkıra hıçkıra ağlıyor ve: "Ben şimdi ne yapacağım. Ustama ne cevap vereceğim. Helvanın parasını götürmezsem beni parçalar" diyordu. Öbür taraftan da alacaklılar: "Bu adamda hiç haya kalmamış. Bir sabiyi bile dolandırdı" demeye başladılar.Mübarek zat, gözlerini kapattı. Ay yüzünü yorganın altına soktu. Tam bu sırada kapı çalındı ve Bir kimse, içeri gelerek elindeki para dolu tabağı o zatın önüne bıraktı. Tabakta dört bin dinar ve bir kenarında da yarım dirhem vardı. Mübarek, alacaklı o dört kişiye: "Ne kadar alacağınız var? diye sordu. Onlar:"Her birimizin biner dinar" dediler. Hepsine o paraları dağıttı ve o yarım dirhemi de çocuğa verdi. Alacaklılar özür dileyerek helallık istediler. Ayrıca bu işin hikmetini sual ettiler. Mübarek de:"Hepinize hakkımı helal ediyorum. Bu işin hikmeti şudur ki, bu çocuk imdada yetişti. Onun kalbi kırıldı, ağlamaya başlayınca rahmet deryası coştu. Bu günahsız sabi, merhamet-i ilahiyi celbetti." cevabını verdi